Harun Arslan

Güce
Giresun’un güney doğusunda bulunan ilçelerden birisidir. İl merkezine kara yolu ile 55 kilometre uzaklıkta bulunan ilçeye ulaşmak için Espiye yönünde seyahat edip ardından güneye dönmek gerekmektedir.

Etrafı sık ormanlar ile kaplı olan ilçe ve etrafında ki köylerde 8 bine yakın insan yaşamaktadır. İlçe merkezinde 4 mahalle, etrafında 15 adet köy bulunmaktadır. Görülmesi gereken doğal ve tarihi güzellikler arasında Kılıç Kaya, Puslu Çağlayan, İnoyrak Çağlayanı, Akılbaba Tepesi ve Ağaçbaşı Yaylası bulunmaktadır.


Çanakçı

Çanakçı, Giresun’un en küçük ilçesi olma özelliğine sahiptir. 6500 kişiye ev sahipliği yapmakta olup, uzun süre Görele ilçesine bağlı bir nahiyeyken alınan karar ile ilçe statüsüne geçirilmiştir. Giresun’un doğusunda yer alan Çanakçı’nın merkeze olan uzaklığı 75 kilometredir. Görele ilçesi üzerinden ilçe merkezine ulaşılabilmektedir.

Küçük bir ilçe olmasına rağmen görülecek tarihi eserler bulunmaktadır. Bunlar arasında Kaledere, Hacıahmetoğlu Köyü’nde bulunan kalıntılar ve Bektaş Bey Camii yer almaktadır. Bölgede çok fazla iş imkanı olmamakla birlikte burada yaşayanlar geçimlerini tarım ve hayvancılık yaparak sağlamaktadır.

İlçenin en önemli özelliği her yıl düzenlenen Kuşdili Festivali’dir. Bölge halkı iletişimi ıslıkla sağlaması nedeniyle bu festival düzenlenmektedir.


Doğankent

Giresun il merkezinin güney doğusunda, Gümüşhane sınırında bulunan ilçelerden birisidir. En küçük ilçelerinden olan Doğankent’in merkezinde ve köylerinde yaklaşık 7 bin kişi yaşamaktadır.

İlçenin adını bölgeye yerleşen Türklerin genellikle Doğan beslemeyi sevmesi nedeniyle aldığı bilinmektedir. 1990 yılına kadar nahiye olan Doğankent, bu tarihte alınan karar ile ilçe statüsüne geçirilmiştir.

Yağlıdere

Türkmen boylarından Çepnilerin en yoğun şekilde yaşadığı Giresun ilçesidir. Denize uzaklığı 14 kilometre olan ilçenin batısında Dereli ve Keşap, güneyinde Şebinkarahisar, Alucra, doğusunda Espiye ilçesi bulunmaktadır.

İlçe adını buradan akan Yağlıdere’den almıştır. 1987 yılında alınan karar ile ilçe statüsüne kavuşmuştur. Tipik bir Karadeniz iklimine sahip olan ilçe ve etrafında 17 bin kişi yaşamaktadır. Ulaşımın sağlanabilmesi için 12 adet köprü yapılmıştır.

Doğa harikası Çağlayan Şelalesi, Üçmezar Taşı, Gebe Kilisesi bölgede ki popüler gezi duraklarından bazılarıdır.

İlçeye bağlı Gölyanı Yaylası Nisan ile Aralık ayları arasında misafirlerini ağırlamaktadır. Sit alanı ilan edilen yaylada betondan yapılan binalar bulunmamaktadır.

Dereli

Dereli, Giresun - Şebinkarahisar Yolu üzerinde, il merkezine 30 kilometre uzaklıkta yer almaktadır. 20 bin nüfusa sahip olan ilçe nüfusunun yarısı ilçe merkezinde yarısı kırsal alanda yaşamaktadır. 1958 yılında karar ile ilçe olmasına karar verilmiştir.

Bölge halkı ilçe de iş olanaklarının fazla olmamasından dolayı çalışmak için gurbete gitmektedir. Yaşayan halk geçimini tarım ve hayvancılık ile kazanmaktadır. Turizm faaliyetleri çok gelişmemiş olsa da etrafında bulunan yayları yaz aylarında çok hareketli olmaktadır. Bektaş ve Kümbet yaylalarında her yıl şenlikler düzenlenmektedir.

İlçenin 1500’lü yıllarda bir Türkmen beyi tarafından kurulduğu tahmin edilmektedir. Fındık ilçede en çok üretilen tarım ürünü olarak öne çıkmaktadır.

Piraziz

Piraziz, Giresun’un batısında Ordu sınırında bulunan coğrafyası ve nüfusu ile bölgenin en küçük ilçelerinden birisidir. Bulancak ilçesinden 1988. yılında ayrılarak ilçe olan Piraziz, 17 bine yakın nüfusu bulunan ilçe Ordu, Bulancak ve Karadeniz ile komşudur.

Çok fazla tarım alanı bulunmayan ilçede bu imkanı sunan noktalara genelde fındık ve çay dikilerek ekonomik olarak fayda sağlamaktadır. Ekonomik olarak balıkçılık, ormancılık ve arıcılık ilçe de yapılan bazı faaliyetlerdir. Denize girmeye müsaade eden birkaç plaj ve doğa turizmi için birkaç yayla ilçe sınırlarında bulunmaktadır.

İlçe de Kozlar Kalesi, birçok türbe, tarihi eser olarak öne çıkmaktadır. İlçeye bağlı 19 adet köy bulunmaktadır. İlçe nüfusunun yaklaşık üçte biri buralarda yaşamaktadır. İl merkezine uzaklığı 27 kilometre olup araç ile yarım saatte ulaşılabilmektedir.

Çamoluk

Eski ismi Mindaval olan ilçe günümüzde Çamoluk olarak anılmaktadır. Giresun’un güney doğusunda yer alan ilçenin merkeze uzaklığı karayoluyla 183 kilometredir. Bu özelliği ile merkeze en uzak olan ilçe olarak bilinmektedir. Sınır komşusu olduğu Erzincan ve Gümüşhane il merkezlerine daha yakındır.

Denizden ortalama 1000 metre yüksekliğe sahip olan ilçe karasal iklime sahiptir. Seyrek ormanlık alanların bulunduğu ilçeden Kelkit Çayı geçmektedir. Görülmesi gereken tarihi eserler arasında Hacıahmet Kalesi, Bektaş Bey Camii, Folbaba Türbesi ve Kaledere Kalesi bulunmaktadır.

Bal denince akla ilk gelen ilçedir her yıl bal festivali düzenlenir. Çamoluk şeker kuru fasulyesi, Türk Patent ve Marka Kurumunca Mayıs 2018'de coğrafi işaret olarak tescillendi.Bölge halkı geçimini yaylacılık, hayvancılık ve tarım ile sağlamaktadır. Yaylalar arasında en önemlileri Kadırga, Sis Dağı, Çakrak ve Kümbet olarak öne çıkmaktadır.

Espiye

Espiye, il merkezinin doğusunda yer almaktadır. 35 bine yakın insanın yaşadığı ilçenin doğusunda Tirebolu, batısında Keşap ile güneyinde Yağlıdere, Güce ilçeleri bulunmaktadır. İl merkezine 33 kilometre uzaklıkta olan ilçeye araç ile 30 dakikalık yolculuk ile ulaşılmaktadır.

Tarihi miladi 13. yüzyılda kurulduğu tahmin edilen ilçede Andoz Kalesi en önemli tarihi eserdir. Sınır Köprüsü, Ağanın Köprüsü, Kilise ve Ericek Köprüsü diğer önemli eserlerdir. İlçe de her yıl Temmuz ayında belediye tarafından festival düzenlenmektedir.

İlçenin arazi yapısı genellikle engebeli olup, sert rüzgarlara kapalı doğal bir limana sahiptir. İpek Yolu’nun en önemli limanlarından birisi olarak ilçeden tarihte bahsedilmektedir.

Bulancak

İl merkezinin ardından 70 bin nüfusu ile en kalabalık ilçe olan Bulancak, Giresun’un batısında yer almaktadır. Sadece 16 kilometre uzaklıkta olan ilçe ile il merkezi Karadeniz Sahil Yolu ile birbirine bağlanmaktadır.Türkiye’nin en uzun iskelesi Dikmen tepesi Paarsuyu deltası Sarayburnu camisi Eski Camii, Demircili Köprüsü ve Acısu maden suyu Acısu Kaya Kilisesi ikisi şelalesi ilçede bulunan bazı tarihi yerlerdir.

İlçeye bağlı 61 tane köy bulunmaktadır. İlk belediye teşkilatı 1887 yılında kurulmuş olup, Cumhuriyet Dönemi’nde 1934 yılında ilçe olmuştur. Bölge halkının genelinin geçim kaynağı fındıkçılıktır.

Şehirde ilk yerleşim kalıntıları milattan önce 1400 ile 1200 yılları arasında Hititlere aittir. İlçeye en hızlı ulaşım yolu Ordu-Giresun Havalimanı üzerinden yapılabilmektedir.

Alucra

Giresun’un güneydoğusunda yer alan ilçe, merkeze 127 kilometre mesafededir. Bu özelliği ile merkeze en uzak ilçelerinden birisi konumundadır. 13 bin kişinin yaşadığı ilçede yoğunluk merkezdedir. Doğusunda Gümüşhane, batısında Şebinkarahisar ve Dereli, kuzeyinde Doğankent, Yağlıdere ve güneyinde Çamoluk ilçeleri bulunmaktadır.

Malazgirt Zaferi’nin ardından ilk defa Türkmenler tarafından fethedilen ilçe o tarihten itibaren Türklere ev sahipli yapmaya başlamıştır. 1933 yılında meclis tarafından alınan karar ile Şebinkarahisar’ın ilçesiyken Giresun’a bağlı bir ilçe olmuştur.

Karadeniz’in kıyı kesiminin aksine kış ayları soğuk, kar yağışlı geçerken, yazları kurak ve sıcak geçmektedir. Yaylacılığın önemli bir faaliyet olduğu ilçede çok sayıda festival ve şenlikler düzenlenmektedir. Arda Boğazı, Hayran Kaplıcaları, Çayız Göze, Türbeler ilçede görülmesi gereken yerler arasında bulunmaktadır.

Milattan önce 8. yüzyıla dayanan geçmişi ile ilçeye yakın bir noktada bulunan 50 metre aralıkla yapılmış iki adet Tümülüs bulunmaktadır.


Eynesil

Eynesil, Giresun’un en doğusunda Trabzon il sınırında bulunan ilçesidir. Doğusunda Trabzon, batısında ve güneyinde Görele ilçeleri bulunmaktadır. Deniz kenarında olmasına rağmen doğal bir limana sahip değildir. 17 bin yaklaşık nüfusa sahip olan ilçenin il merkezine uzaklığı 75 kilometredir.

Eynesil Kalesi’nin bulunduğu ilçenin tarihinin milattan önce 1500 yılına kadar dayandığı bilinmektedir. Hitit İmparatorluğu Dönemi’nde kurulan yerleşim alanı günümüze gelene kadar birçok farklı medeniyete ev sahipliği yapmıştır. Kalenin yanında ilçe Oğuzluoğlu Hamamı ve Ören Köyü Köprüsü dikkat çeken tarihi eserlerdir.

Genellikle yılın her döneminde yağış düşen ilçe de yazlar serin, kışlar ise ılık bir şekilde geçmektedir. Kalın bitki örtüsüne sahip olan ilçede yaşayan halkın geçimi tarım ve hayvancılık ile sağlanmaktadır.

Görele

Görele ilçesi doğusunda Eynesil, batısında Tirebolu ve güneyinde Çanakçı ile komşudur. 34 bin nüfusa sahip olan ilçeye bağlı çok sayıda köy bulunmaktadır.

Turizm anlamında çok gelişmemiş olan ilçe halkı geçimini tarımcılık yaparak kazanmaktadır. Fındık ve çay bahçeleri ile çevrili olan ilçenin coğrafi yapısı genellikle engebelidir. İlçenin en önemli özelliği kemençe yapımı olup, “Kemençenin Başkenti” 2000 yıllık meşhur dondurması ile anılmaktadır.

Türkler bölgeye ilk olarak 11. yüzyılda gelmiş ve o tarihten günümüze kadar gelen dönemde varlıklarını sürdürmüştür. Birinci Dünya Savaşı sırasında 1916 ile 1918 yılları arasında Rus işgali altında kalmıştır.

Tirebolu

Doğası ve tarihi ile Giresun’un en güzel ilçelerinden birisi Tirebolu'dur. 32 bin nüfusa sahip ilçenin merkezi bu nüfusun yarısına ev sahipliği yapmaktadır. Giresun’un 45 kilometre doğusunda kalan ilçenin batısında Espiye, güneyinde Güce ve batısında Görele ile Çanakçı ilçeleri bulunmaktadır.

Kentin ismi Yunanca Tripolis isminden günümüze kadar gelmiştir. Üç Kent anlamına gelen bu ismin ilçenin merkezinde ve etrafında bulunan üç kaleden geldiği bilinmektedir. İlçe halkı geçimini büyük oranda çay ve fındık tarımı ile sağlamaktadır.

Varlıklarını sürdüren üç kale, eski binalar ve eski kiliselerden kalan kalıntılar şehirdeki turizmin artış göstermesine yardım etmektedir. İlçede denize girilebilecek çok sayıda plaj olması da yerli ve yabancı turistleri buraya çekmektedir.