YILANIN ZULMÜ VARSA ATEŞBÖCEĞİNİN ALLAH'I VAR

Günlerden birgün yılan ve ateş böceği ormanın kuytularında karşılaşır.
Uzun süredir ateş böceğini gözüne kestiren yılan büyük zevkle çiviye benzeyen dişlerini göstererek sırıtır.
Sinsi sinsi ateş böceğine yaklaşır ve onu bir çırpıda yakalar.
Ateşböceği neye uğradığını şaşırır.
Can havliyle bağırır.
Ancak, sesini duymak isteyen yoktur, ormanın belalısı yılan kimseyi umursamıyor, ormanın tek kralı benim deyip korku salıyordu.
Karşı koyan olursa onları derhal askerlerine tutuklatıp yerin yedi kat altındaki dumdum zindanlarına attırıyor geride kalan yuvalarına ve yemişlerine el koyuyordu.
Can tatlıdır, mal güvencedir deyip sustu orman ahalisi..
Onun için kimse bu orantısız kargaşaya aldırış etmedi.
Ateşböceği baktı ki sesini duyan yok kendi başının çaresine bakmaya çalıştı. Düşündü...
Belki iyi bir iletişim kurup fikir üreterek yılanın beni salıvermesini başarırım.
Ateşböceği sordu:
-Neden beni yakaladın?
Yılan:
-Seni yiyeceğim.
Ateşböceği:
- Ama ben senin besin zincirinde değilim ki..!
Yılan:
- Olsun yine de seni yiyeceğim.
Ateşböceği;
-Benimle senin karnın doymazki minicik bir böceğim ben, beni neden öldüreceksin, beni öldürünce eline ne geçecek?
Yılan:
- Haset ve kıskançlıktan oluşan zehrini kustu." Işık saçıyorsun, gece ormanın karanlığında erafına aydınlık saçıp orman ahalisinin yolunu aydınlatıyor onlara yol oluyorsun
Işığına tahammül edemiyorum..."
Ateşböceği yılanı ikna edemeyeceğini anlamıştı.
Ne yapsa nafile!
Yılan egosunun, hasedinin ve kurbanı olmuştu.
Ateşböceği çaresizce son kozunu kullanmaya karar verdi.
Bu ölümcül bir plandı. Öyle de ölecekti böyle de ölecekti nasıl olsa. Vücuduna, tehdit esnasında salgınan zehiri salgılayıp yılanın çatal dilinden midesine doğru çaresizce indi.
Ve o bomba etkisi yapan o  ses...
Zehir yılanın midesinde tepkimeye geçip ateşböceğiyle beraber yılanı paramparça etmişti...
Haset, kıskançlık, bencillik, kibir yılanın sonu olmuştu.
Bir masal da olsa insanoğlun hayatının gerçeğiyle aynıdır yazık ki.
Tarih kitapları, kibrine kurban gitmiş nice güç sahibi insanla doludur.
Elbette çıkaracak çok ders vardır bu masaldan.
Başta erdem sahibi olmayı öğütlemektedir.
Siz siz olun yılanın düştüğü yanılgıya düşmeyin.
Yılanın zülmü varsa
Ateşböceğinin de Allahı var.