KEŞKEK ve ANNEM....

Hayatımızın merkezi annemizdir.
Benim, sizin ötekinin...
Annesi sağ olanlar şanslıdır, sevgi ve dua kapıları açıktır.
Anıları, güzel duyguları beraber yad ederler. Anne; yaşlanmış da olsa evlat için o hala gözünü kucağına açtığı, sevgi ve merhametle evladının yüzüne bakan annedir. Fiziki değişiklik dışında değişen bir durum olmamıştır. Duygular tazeliğini kaybetmez bir anne için.
Ya peki annesini ebediyete uğurlayıp hayal, ve anılarla avunan evlatlar için durum nasıl?
Kişi kaç yaşında olursa olsun annesi vefat etmişse o bir öksüzdür. Anne evlat arasındaki bağ zaman ve yıl aldıkça zayıflayan bir bağ değildir.
Bu bağ, belki kardeşler için, akrabalar için, hatta baba için zayıflayabilir fakat anne- evlat için değişmez. Anne evlat arasındaki bağ daima kavidir.
Ben ve benim gibi anneleri vefat etmiş olanlar annelerini hatıralarda yad ederler. Ne vakit annemi hatırlatan bir nesne, bir söz, bir durum oluşsa gözlerim dolar yüreğim kıpırdaşır, mutlu olurum.
İstanbul Yenikapı"Ordu Kültür Günleri " münasebetiyle katıldığım programda sunulan bir tabak keşkek beni çocukluğuma, anneme götürdü, güzel duygular yaşattı.
Çamaş ilçesi standında koca bir kazan keşkek dualar okunduktan sonra Çamaş Belediyesince ücretsiz insanlara dağıtıldı. Değerli başkan Mahmut Ayparçasi bey ilk tabağı bana uzatırken annemin yaptığı ve koca tabakta tepsinin ortasına koyup "hadi çocuklar sofraya" oturun demesini yeniden yaşadım adeta. Tadı, kokusu annemi yaşamıştı bana. Keşkeği her kaşıkladığımda annemin başımı okşayıp "ye benim güzel kızım" demesini yudumlamaktaydım.
Anneleri hayatta olanlara güzel anlar biriktirmeyi diliyorum. Bizim gibi anneleri ebediyete gitmiş olanlara da güzel anılarla mutlu olmayı temenni ediyorum.
Allah cümlemizin ölülerine rahmet eylesin.