ALTI SU KAYNAYAN TAŞ

TAŞ olmamaya bak.
Sertlik değil sana mertlik yakışır.
Kabalıktan yana olma.
Zarafet her zaman ve her yerde geçer akçedir. Ne kadar zorda kalırsan kal bundan taviz verme.
Sertliğin mukabili sertliktir.
Dilini hoş tut sen.
Dili serin olanın etrafında sert fırtınalar esmez bilesin.
Su gibi ol.
Su her şartta lazım olandır.
Hayatı onsuz düşünemeyiz.
“Zaman zaman öfkeme yeniliyorum. Kendimle baş edemiyorum. Saldırana bende saldırıyorum. Yoksa yüreğim ferahlamıyor” gibi savunmalar geçersizdir.
Buraya sığınma.
Bu yakışık almaz.
Sana uymaz.
Seni tanımlamaz.
Bana inanmıyorsan yüreğine sor.
Sor ki, cevabını alasın.
Gönül kulağına şunları fısıldayacaktır dikkatli dinlersen:
Kötünün müdafaası olmaz.
Olamaz.
Çirkine güzelleme yapılamaz.
Çünkü bunu hak etmez.
Eğriye doğru muamelesi yapılamaz.
Zira bu ona da zülümdür hakikat nazarında.
Demem o ki;
İlla taş olacaksan altı su kaynayan bir taş ol.
Ki, altından merhametin esintileri gelsin.
Hayat emareleri görülsün.