SEVGİ HEP İLERİDE-N Mİ GİDER?

 
 
Evet, sevgi hep ileride-n gider! Sevginin hep ileriden gittiğini kabul etmek gerekiyor.
 
İnsan önce sesini duyduğu, varlığını hissettiği, dayanılmaz acılarla doğuran annesini, sonra en yakınındaki babanı seviyor. Bu insanın doğduğunda öğrendiği insani bir duygudur, o sevgidir.
 
Sevgi ne kadar büyük olursa; temelleri ne kadar sağlam, içeriği ne kadar semimi, hassas ve ciddi olursa; boyutu ne kadar ileride, yukarıda ve derinde olursa; böyle bir sevgi hep adım adım ileri gider.
 
Daha sonra hayatına değer katan hayat arkadaşını bir tık ileride sevecektir. Nihayetinde bu yolculukta iki hayatın meyvesi evlatları da bu yolculuğa katılacaklar. İnsan evladını anne babasından, hayat arkadaşından da daha fazla sevecektir.
 
Sonra torunları olacak ve onları herkesten daha fazla sevecektir. Sen yaşadığın sürece sevginin hep daha ileriye gittiğini görebiliyorsan, işte o zaman daha hızlı gelişiyorsun ve daha hızlı olgunlaşıyorsun demektir.
 
Doğumla ölüm arasında ahirete doğru başlayan bu kutlu yolculukta, Allah ve Resulünün sevgisini her şeyin üstünde; en ileride, en yukarıda ve en derinde hissettiğin ve kabul ettiğin andan itibaren kâmil bir insan işte tam o zaman oluyorsun. Hepsi yavaş yavaş yanından ayrıldıklarında kendi başına sadece Rabbinle baş başa kalıyorsun. Kulluğun zirve noktası burası olsa gerekir. İçine çekildiğin, yalnızlaştığın, yalınlaştığın bir yerdir orası. Neredesin denildiğinde, çoğunluğun bakmayı bile düşünmeyeceği o yer…

Saçlara ak düştükçe, yaş ilerledikçe, zaman geçtikçe, mekân değiştikçe, imkânlar geliştikçe dingin bir kabulleniş başlıyor; gelene, gidene, yitene ‘olur böyle şeyler’ deyip geçiyorsun işte.  
 
Yaşadığın sürece sevgi ve muhabbetin daha ileriye gittiğini görüyorsun. Bunu daha net görebilsek, evlatlarımızın hayatına giren sevginin hep daha ileriye gittiğini anlayabilsek, anne ve baba sevgisinin zirveye ulaştığını kabul edebilsek ki bize karşı duydukları o derin duyguyu hiçbir şeyle kıyaslamayız; hiçbir zaman da kıyaslayamayız.    

03.02.2024