EKONOMİ BİLMEK

 Ekonomi, üretim ve tüketim bilimidir. Sosyo-ekonomik hayatın  temeli ekonomi üzerine kurulmuştur.  Herkes, bir şekilde üretime katılır. Katılmayanlar dahil, herkes tüketim yapmadan hayatını devam ettiremez. Dolayısıyla ekonomi insanların yaşamını doğrudan ilgilendiren bilimdir. 

Yaşamı doğrudan ilgilendirdiği için, insanlar ekonomi konusunda fikir üretirler. Yanlış dahi olsa fikirlerinde ısrar ederler. Halbuki ekonomi matematik bilimdir. Matematik bilmeyenler, ekonomiyi anlamakta zorlanırlar. 

Arz ve talebi ve arkasındaki gerçekleri bilmek, ekonomiyi anlamaya yardım eder. Ancak, ekonomide paradokslar da vardır. Bu paradokslar, Aristo Mantığı ile uyuşmaz. Paradoksları öğrenmeden, ekonomi  bilimi tam anlamıyla öğrenilemiyor.

1. Tasarruf etmek iyidir. Ancak herkes tasarruf ederse, üretilen ürünler satılamaz. Stok birikir. Stok birikince, işçi işten çıkarılır. İşsizlik artar. Talep daralır. Stoklar daha da artar. Ekonomik kriz kapıyı çalar.

2.   Faizi düşürmek, yatırımları artırıyor. Bu kural siyasileri  yanıltır. Faizi düşürürler. Fakat yatırımın artmadığını görünce şaşırırlar. Zira ekonomide TASARRUF=YATIRIM dengesi vardır. Toplumun mevcut tasarrufundan daha çok yatırım yapılamaz. Faizi düşürenleri başka ekonomik sorunlar ile karşı karşıya kalırlar.

3. Herkes ücretler artsın ister. Refah artışına ben de taraftarım. Asgari ücret 10 bin lira olsun. Ancak, ücreti, işçinin üretimde yarattığı  verim artışı tayin ediyor. Veriminden daha çok asgari ücret artışı, maliyet enflasyonu olarak sonuçlanıyor.

4. Sermaye sahibini sevmezler. Türkler, zenginden pek hoşlanmazlar. Bir gerçek var ki, sermaye olmadan iş yeri üretilemez. İş yeri olmadan ilave işçiye iş verilemez.  İşsizliği önlemenin yolu, sermaye birikiminden geçer.  Daha da ilginci, ücretleri artırmanın yolu da sermaye birikimineki artış ile olasıdır. Almanyada ücretlerin bize göre yüksek olması, Almanyada fabrikanın (sermayenin) çok olmasından dolayıdır.

5. Faiz kötüdür. Alacaklı insanın canını sıkar. Ancak, faiz sermaye birikimine olanak tanıyor. Tefeciler, faiz yoluyla sermaye biriktiriyor. Biriken sermayeyi koruma telaşı onların fabrika kurmasına olanak tanıyor. Bankalar, tefeciliğin meşru kurumlarıdır. Sadece, tefecilik yoluyla değil., halkın tasarruflarını toplamak yoluyla da sermaye biriktiriyor. Önemli fabrikalara bakın, arkasında bankalar vardır. Lssa, Kordsa gibi  Sa ile biten işletmelerin arkasında Akbank var. İş bankası yüzlerce tesisi kurdu ve finanse ediyor. Bankalar faiz veren ve alan kuruluşlardır. Faizin kötü bir şey olması, ekonomik olarak bir anlam ifade etmiyor.

6. Ekonomi parasız hareket edemez. Para, motorun yağı gibidir. Üretimin yapılmasını ve tüketimin gerçekleşmesinde kolaylık sağlar. Ancak, para miktarı gereğinden daha çok olursa fiyatlar artar ve enflasyon meydana gelir.

7. İhracat  herkes için iyidir.  İhracatı artırmak için kurları düşürmek, her zaman doğru bir politika değildir. İhracatın ithalata bağımlılık oranı yüzde 50 yi aştığı zaman, ihracattan beklenen sonuçlar, cari dengede pozitif sonuç yaratmıyor.

8. Ekonomide kar iyi bir şeydir. kar edemeyen işletmeler, bir süre sonra kapanır. kapanan iş yeri, işsizlik yaratır. Ancak, kar tekelciliğe bağlıysa, işler göründüğü gibi olmaz. Tekelci karı, halkın istismarı ile sonuçlanır. 

9. Rekabet düzeni iyidir. Rekabet sayesinde işletmeler yeni teknolojiler üretirler. Maliyetleri düşürürler. Kaliteyi artırırlar. Ancak, rekabet karların düşmesine neden oluyor. Karlar sıfıra indiği  zaman, iş yerleri kapanıyor. 

10.  Hane halkını üzen en çok kiralardır. herkes kiraların düşmesini ister. Ancak, kiralar düşürülür ise, konut yatırımları duracaktır. Daha az konut, daha yüksek  kira olarak hane halkına yansıyacaktır.

Daha çok var. Sırası geldikçe yazacağım. Şu bir gerçek ki, ekonomide olgular göründüğü gibi değildir. Bu nedenle, bilmediğini bilmeyene  ekonomilerini teslim eden toplumlar, bedelini çok ağır öder. Ödüyor.

Şinasi Kara