Ruhun Yolculuğu

Adım adım gezindim, derin denizlerde,
Sular şifayla sararken yorgun bedenimi.
Sırt üstü uzandım, gökyüzü rehberim,
Bulutların akışında buldum hayallerimi.
Yunuslar yakındı, dokundum onlara usulca,
O güzel duygular aktı içime, sonsuzca.
Sahile çıktım, kumların sıcağı kalbime değdi,
Kendimi gömdüm toprağa, her zerrem şifayla
yeniden yeşerdi.
Bir hamak buldum sonra, müziğin sesi eşlik
etti,
Zihnimden anılar geçti, bir film şeridi gibi.
Geçmiş ve hayaller, el ele dans etti,
Derin duygular sardı beni, suskun kalbimi.
Bir rehber hayvan belirdi, bir at beyaz kanatlı,
“Gel” dedi, “ormanı keşfedelim, yollar saklı.”
Adım adım yürüdük, çiçekler selamladı bizi,
Ormanın kokusu sarhoş etti, büyüledi ruhumu,
beni.
Bir ses yankılandı, dallarda bülbüller,
Bir asırlık ağaç sordu, “Bu sese neden şaşırır
eller?”
“Ağacım” dedim, “büyüleyici bu ses, bu ahenk,
Bunca zamandır unuttuğum ne varsa sen
hatırlattın tek tek.”
Orman beni uğurladı, geniş çayıra vardım,
Arılar uçuştu, kelebekler dans etti, hayran
kaldım.
Çayırın yumuşak kucağına uzandım usulca,
Otların ana sıcaklığı sararken, kapandı
gözlerim rüya doluca.
Bir ses uyandırdı beni, “Hoş geldin” dedi çayır,
“İstediğin kadar kal, yorgunluğunu sil, dinlen
burada.”
“Teşekkür ederim,” dedim, “şifalısın, anaçsın
sen,
Her adımımda ruhumu iyileştirdin, iyi ki varsın
sen.”
Atım beni bekledi, bir akarsu karşıladı,
Suyun berraklığına, güneşin dansı yansıdı.
Yüzümü yıkadım, kendi yansımamla sohbet
ettim,
Akarsu fısıldadı, “Her şey yolunda, kalbinde bul
sevinçli yemin.”
Sonra bir mağara gördüm, güvercinler uyur
sessiz,
Eski yazılar kazınmış, anıların izi derin,
nefessiz.
Bir hazine buldum, inciler göz kamaştırdı,
Ama gözlerimi ovuşturduğumda bir defter çıktı
karşıma.
“Bu nedir?” dedim mağaraya, “Sırrını söyler
misin bana?”
Mağara fısıldadı, “Uzun bir hikaye bu, yüreğine
sığmaz anla.”
Defteri alıp çıktım, güneş sarmaladı beni,
Karşıda bir dağ, bekler gibi gözleri yolda
kalmış beni.
Dağ konuştu, “Nihayet geldin, yıllar oldu seni
beklerim,
Bu defter bir aşkın, bir yarimin sessiz sözleri,
Hikayemi anlatmak zor, ama bil ki bu bir
destan,
Meyvelerim eksik kaldı, vuslatıma hasret her
an.”
Teselli ettim dağı, “Sesin yankılansın dünyada,
Sözlerin hiç unutulmasın, yazılsın her an
hatırada.”
Vedalaştım atımla, bir eve vardım sonunda,
Şöminenin sıcaklığı sardı, dumanı bahçeye
yayıldı usulca.
Duvardaki tabloda o dağ vardı yine,
Tozunu sildim, yılların yükü indi derinden.
Evden çıktım, önümde bir kapı, ardında
muhteşem bir manzara,
Yerle gök birleşmişti, güvercinler ufka doğru
yükseldi.
Ve anladım o an, yolculuğun sırrını,
Ruhum şifalanmıştı, geçmişle bugün
birleşmişti.
Her adımım bir hatıra, her nefesim bir hikaye,
Ve aşkın derinliği saklıydı bu sonsuz yolda,
Beni bekleyen o güzel kapı ardında.

Meleyke Mursaguliyeva