SADAKATİN HEYKELİ

Necdet Topçuoğlu

Sadakat, dürüst olmak, yalandan ve hileden kaçınmak, ne olursa olsun bağlılık yeminin arkasında durmak anlamına gelen, en önemli insani değerlerden birisidir. Sadakatin en önemli örneğini insanlar ile köpekler arasındaki karşılıksız sevgide görmek mümkündür. Köpeklerin insanlarla yüzyıllar öncesine dayanan kadim dostlukları herkes tarafından bilinmektedir. Ancak kimi dostluk hikayeleri vardır ki, bunlar tarih kitaplarına geçmiş, filmlere konu olmuştur. Tokyo’da heykeli dikilen sadık köpek Hachiko belki de bunlardan en fazla bilinenidir.
Hachiko ile sahibi Profesör Ueno’nun sevgi dolu hikayesi yaklaşık 100 yıl öncesine dayanmaktadır. Profesör Ueno, küçük bir köpek yavrusu bulmuş ve onu sahiplenmiştir. Köpeğine Japonca’da "sekizinci" anlamına gelen Hachiko adını koymuştur. Hachiko, akita cinsi safkan beyaz bir erkektir. Bu iyi huylu beyaz köpek, her sabah sahibine Shibuya Metro İstasyonu’na kadar eşlik etmeyi alışkanlık haline getirmiştir. Her akşam da aynı saatte Metro istasyonunun önünde bekleyerek sahibiyle birlikte eve dönermiş.
Hachiko’nun bu muhteşem sadakati, İstasyonda çalışanlar tarafından büyük ilgi görüyormuş. Sadık hayvan kısa sürede herkes tarafından bilinen bir köpek haline gelmiş. Bir gün Hachiko her zaman olduğu gibi Metro istasyonuna gelip, sahibinin çıkmasını beklemiş. Sabaha kadar gözünü bile kırpmadan beklemesine rağmen, Profesör Ueno kapıdan çıkmamıştır. Sonra Üniversitedeki odasında kalp krizinden öldüğü anlaşılmıştır. Sadık köpek Hachiko hiçbir yere ayrılmadan sahibini beklemeye devam etmiş. Bu efsane bekleyişin tam 9 yıl sürdüğü ifade edilmektedir.
Hachiko, ölüm nedir bilmediği için, sahibinin öldüğünü anlamamış, zaman nedir bilmediği için, 9 yıl boyunca sahibinin gelmesini beklemiştir. Bu muhteşem sevgi hikayesi istasyon çalışanlarını ve çevre esnafını çok duygulandırmıştır. Hachiko’yu onlar beslemişler, soğuktan korumaya çalışmışlardır. Sadakat timsali köpeğin ünü kısa zamanda önce civar semte, sonra şehre, sonra da ülkeye yayılmıştır. Bu dost canlısı beyaz köpeğin hüzünlü bekleyişi, uzun yılların getirdiği yorgunluk ve yaşlılığın sonucu Shibuya Metro İstasyonu’nun kapısında ölümle sonuçlanmıştır.
Hachiko ölmüş, ancak efsane ölümünden sonra başlamıştır. Japonlar, sadakat ve insan hayvan ilişkisinin sembolü olarak, Haçiko’nun 9 yıl boyunca sahibini beklediği yere heykelini dikmişlerdir. Heykelin ikinci dünya savaşında tahrip olduğu söylenmektedir. Ancak Japonlar 1948 yılında yenisini yaparak, sadakat sembolü olan bu anıyı yaşatmaya çalışmışlardır. Halen Shibuya Metro İstasyonu’nun o kapısı Hachiko Çıkışı olarak bilinmektedir. Burası Tokyo’nun en önemli buluşma merkezlerinden birisi olmuştur.
Her yıl Mart Ayı’nın sekizinde birçok hayvan sever heykelin önünde buluşarak, Hachiko’nun efsaneleşen sadakatini yaşatmaya çalışmaktadırlar. Ünlü köpeğin mumyası Tokyo’da Ulusal Bilim Müzesi’nde sergilenmektedir. Hachiko’nun duygu yüklü hikayesi 1987 yılında bir Japon filmine konu olmuş, Türkiye de düzenlenen Japon Filmleri Festivali’nde gösterilmiştir. Hachiko’nun hikayesi zamanla tüm dünyaya yayılmış, hikayenin bir de Hollywood versiyonu çekilmiştir. Bu filmin izlenmesi, dostluk ve sadakatin önemini bize yeniden hatırlatacaktır.