RESMİ GÖRÜŞ, ŞAHSİ GÖRÜŞ

2007 yılında TRT Diyarbakır Bölge Müdürlüğünü denetlemek için Diyarbakır’a gitmiştim. Orada dinledim, yaşanmış bir olayı anlattılar. Bölgeye, Avrupa insan hakları mahkemesinden sık sık uzmanlar geliyormuş. Yine bir gün bir uzman gelmiş, iyi de Türkçe konuşuyormuş. Taksiye binmiş gideceği adresi söylemiş ve yola koyulmuşlar.
Yolda giderken taksici dikiz aynasından bakmış, demiş ki bu müşteri kesin Devletin adamı. Az sonra müşteri olan uzman, şoföre sormuş. Buralarda durum nasıl? Devlet ile ilişkileriniz iyi mi? Size zulüm yapılıyor mu diye sormuş.
Taksici müşteriyi devletin adamı sandığı için, ‘‘Devlet bize bakir, Devlet bizi korir, Allah Devletimizden razi olsun’’ diye cevap veriyor.
Yabancı uzman kızıyor, Devleti Avrupa İnsan Hakları Mahkemesine şikayet ediyorsunuz, sonra da Devlet iyidir, bizi koruyor diyorsunuz.
Şoför soruyor, bak hele gardaş sen kimsen ?
Uzman diyor ki, ben Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi’nden geliyorum. Bölgedeki durumu incelemek istiyorum diye cevap veriyor.
Şoför hemen ağız değiştiriyor, Devlet bizi dövir, Devlet bizi ezir, Devlet bizi sövir,
Uzman kızıyor, biraz öce Devleti övüyordun, şimdi kötülüyorsun, bu nasıl iştir diyor.
Şoför cevap veriyor, vallah beyim biraz önceki resmi görüşümdü,
Şimdi söylediğim de şahsi görüşümdür diyor.
Maalesef korku ve baskının hakim olduğu yönetimlerde insanların, bir resmi görüşleri olur, birde şahsi görüşleri olur. Bu durumun Kamu görevlilerine de sirayet ettiğini görüyoruz.