Ölmek üzere olan yaşlı bir baba, yatağının başına üç oğlunu çağırarak onlara vasiyette bulunur:
"*Oğullarım, ben ölünce, birbirinize düşmemeniz için, size sahibi olduğum 17 deveyi paylaştırmak istiyorum*.
*Miras olarak develerin yarısını büyük oğluma, üçte birini ortancaya, dokuzda birini ise küçük oğluma bırakıyorum." *
Babalarının ölümünden sonra, mirası babalarının vasiyeti uyarınca paylaşmak üzere kardeşler bir araya gelirler. Fakat bir türlü işin içinden çıkamazlar. Mirası babalarının istediği gibi pay edemezler.
*Çünkü 17 sayısı ne 2'ye, ne 3'e, ne de 9'a bölünebilir. *
"*Bu işin üstesinden ancak köyün tecrübe ehli, yaşlı bilgesi gelir" diye düşünüp, ona giderek danışırlar. *
*Bilge kişi "Benim bir devem var, onu da alıp, yeniden hesap yapın" der. *
*Bu cömertliğe çok şaşıran oğullar, 18 deveyi pay etmeye girişirler. *
*Önce 2'ye bölerler, büyük oğul 9 develik payını alır.*
*Sonra 3'e bölerler, çıkan 6 deveyi de ortanca oğul alır. *
*Daha sonra 9'a böldüklerinde 2 deveyi de küçük oğul alır. *
*9 + 6 + 2 = 17*
*Ama bütün develeri paylaştıktan sonra ortada fazladan bir deve kalır yine. *
*Oğullar bu duruma da bir çözüm getirmesi için yaşlı bilgeye başvururlar.*
*Bilge kişi güler ve: "İyi öyleyse" der. "Sorununuz çözümlendiğine göre, ben de devemi geri alayım."*
*Bilge kişi tıpkı bilgi gibi katalizör olarak olaya girer; çözümü sağladıktan sonra olaydan çıkar. *
*Sorunu çözmede insanlara yardımcı olur, ama kendinden de bir şey eksilmez. *
*Özellikle sevgi ve bilgi verdikçe azalmayan, daha da çok artan, tükenmez bir özelliğe ve güzelliğe sahiptir. *
*Kalıcı değerleri öne alanlar, geçici değerler yüzünden hem kendilerine, hem birbirlerine hayatı zehir etmezler.**
*Dünyada yolcu olduklarının bilincini sürekli uyanık tutarlar.*
YORUMLAR