Sinan Öztürk 'ün yazısı : Vurun Trabzon'a!

Sonda söylenecekleri başta söyleyelim: Aklı başında hiçbir Trabzonsporlu dün yaşanan olayları onaylamaz. Ben de onaylamıyorum.
Maçı oğlumla izlerken, ikimiz de tepki gösterdik sahaya atılan maddelere ve sonrasında yaşananlara.
Bu, burda dursun: dün Trabzon'da yaşananlar tıpkı Marquez'in Kırmızı Pazartesi romanını anlatmaktadır.
Herkes olacakları biliyor ve önlem almıyorsa, olmasından medet umuyor demektir.
Bu olayların olmasından medet umulmuştur.
Özellkle bu yıl, futbol dışında her şeye tanıdık olduk bu ligde. Galatasaray Kasımpaşa'yı yenmeseydi, büyük olasılıkla Fenerbahçe'ye de Trabzon'da maçı vermeyeceklerdi. Yani iki maçın da sonucu aynı olmalıydı ki rekabet devam etsin, insanlar çıldırsın, heyecan devam etsin, bahis ve yayın gelirleri katlansın!
Bu şartlarda futbolu konuşmak zaten utanmazlıktır. Herkesin gözünün önünde tiyatro oynanıyor, herkes zarların hileli olduğunu biliyor, herkes mevzunun futbol olmadığını biliyor, lâkin öyle değilmişçesine rol yapıyor.
Trabzon şehri ne yazık ki bu ülkede üzerine en çok oynanan, eski İttihatçıların itibarlı kentlerinden biridir. Yeri geldi mi en büyük Türk yeri geldi mi en büyük Pontus şehri olarak, aslında överken de yererken de dalga geçilen, gaz verilen ya da gaz püskürtülen bir kenttir.
Devletin laboratuarlarından sayılan bir kenttir.
Öyle veya böyle, tümüyle kendi özkaynaklarını kullanarak bir tarihler birinci lige çıktıktan bir yıl sonra İstanbul dükalığına çelme atarak, futbolda başka bir varoluşun imkânlılığını göstermiştir.
Palazlanan futbol endüstrisi elbette alıcısının daha yoğun olduğu kulüpler karşısında Trabzonspor'u sürekli hırpalamıştır. Kendinden saymamıştır. Engellemiş ve etkisiz hale getirmeye çalışmıştır ve bunda da başarılı olmuştur.
Dün yaşananlar sadece sonuçtur. Bu sonuçları hazırlayanlar ortadadır. Daha önce benzeri olaylarda korunanlar buna hep alıştırıldıkları için bu şımarıklarını her zaman sürdürmek isterler. TS kabullenilemez, aynı ligde olmasına rağmen eşdeğer görülmez, hakkı çalınır, baskılanır, üvey evlat muamelesi yapılır.
TS bu ligin ötekisidir.
Diğer üçü bu ligin efendileridir.
Bu dengesizlik, bu aşağılık muamele elbette taraftarına cinnet yaşatmaktadır.
Takımlara uygulanan çifte standart, kartlarda, penaltılarda, saha kapatmalarında uygulanan adaletsizlik, ligde sanki sadece üç takım varmış gibi hareketlerin biriktirdiği karşılık işte bir şiddete dönüşmektedir.
Bütün bunların dışında, sözkonusu taraftarlık olduğunda gözleri nefretten kan dolan, fikirdaş, yoldaş, devrimci demokrat denilebilecek insanların bu kimliklerle ufaktan alakalarının olmadığını sözkonusu Trabzonspor olduğunda tekrar tekrar görmek, bu tiyatronun en dramatik yanıdır. Görünen şu: haklının değil güçlünün yanında olmanın getirdiği şımarıklık ve terbiyesizlik bu söylediklerimin kanına işlemiş, beynini dondurmuş ve döndürmüş durumdadır.
Futbolun insanları bu kadar soysuzlaştırabileceğini düşünemezdim.
Üstünlük komplekslerinin futbol sayesinde bu denli depreşebileceğini düşünmezdim. Ama gördüm.
Sonuç: İyi ki varsın Trabzonspor! İyi ki varsın da kimin bağırsağında, ruhunda, kafasında ne varsa senin sayende görüyoruz.
Bu yazıdan sonra işine gelmeyenler sayfamdan ayrılabilirler. Ayrılmak da bir haktır.
Sinan Öztürk