GÜLE OYNAYA BATARKEN!

Öyle bir iktidar var ki karşımızda; yolsuzluk, haksızlık, beceriksizlik, adaletsizlik, yüzsüzlük, yalancılık paçalarından akıyor...
"Gözünün üstünde kaşın var" şeklinde, sinekten yağ çıkarma hünerinde bilgiye ve analize dayalı, bir eleştiri yeteneğine gerek yok...
Sabah kalk ekrana bak; cumhurbaşkanının veya hükümet sözcülerinin, milletvekillerinin konuşmalarına bak...
Çarşıya pazara in, fiyatlara bak...
Dövizin, enflasyonun, tarımın, hayvancılığın haline bak; eleştirmek için bir sürü done bulursun...
Hiç bir şey bulamıyorsan; faturalarına bak, bir süre sonra içinde bolca sövgü olan eleştirileri sıralamaya başlarsın...

Biz de işte onun rehavetindeyiz...
Kolay eleştirinin dayanılmaz hafifliği içinde; ülkeyi, devleti, milleti umarsızca batırmalarını dalgaya alarak eleştiriyoruz...
Çünkü adamların artık ciddiye alınacak yanları da kalmadı...
O kadar saçma, o kadar mantıksız, o kadar tutarsız konuşuyor ve buna bağlı işler yapıyorlar ki; kara mizah dahi yanlarında ciddi kalıyor...

Ama öte yandan da devlet, millet gittikçe daha zor döneme giriyor...
Bizim çok komik ama kifayetsiz eleştirilerimizi gördükçe saçmalamanın ötesine geçip; despotlaşıyorlar...
Hakkınızı arayamazsınız; suç...
Protesto edemesiniz; suç...
Eleştiri yapamazsınız; suç...

Evet başımıza gelen bunca şeye rağmen, ne tam anlamıyla hakkımızı arayabiliyoruz, ne güçlü protestolarla sindirip; yanlıştan geri adım attırabiliyoruz...
Aksine, "Yavuz hırsız ev sahibini bastırırmış" sözünün ete kemiğe bürünmesi gibi, onlar bizi sindirdikçe sindiriyor...

Geriye kalıyor bol emojili ve imalı komik eleştiriler...
Bunun için de bolca malzeme var zaten...
Patlatıyoruz esprili eleştiriyi; hep beraber güle oynaya batmaya devam ediyoruz...