Bizi dinimizden tuttular...
Kıpırdayamadı bazılarımız...
Bizi gafil avladılar...
Çünkü; dindar olduğumuz kadar bilmiyorduk dinimizi...
Cahilliğimizi öyle bir kullandılar ki..;
Algılarımız ile öyle bir oynadılar ki...;
Zannettik; bir taraf Allah'ın adamı, Allah'ın tarafı...
Tövbe, tövbe... Bütün bu suç ve günahları adeta Allah'ın üstüne yıkar gibi...
Zannettik; özgürlüğümüzü Allah istemiyor...
Adaletsizlik yaptıklarında..; zannettik Allah için yapıyorlar...
Çalıp çırptıklarında....
Yalan üstüne yalan söylediklerinde...
Garibin hakkını, defalarca ama defalarca..; kendileri ve taraftarlarına yedirdiklerinde...
Beyt-ül mala çöktüklerinde..
Yetim, yaşlı, çoluk-çocuk demeden kitlesel olarak kul hakkı yediklerinde...; zannettik din cevaz veriyor...
Demedik; kul hakkı yediren din mi olur...?
Adaletsizliğe yol veren....
Yalanı teşvik eden...
Çalıp çırpmayı meşru sayan din mi olur...?
Demedik.. diyemedik...
Bizi en zayıf yerimizden...
En bilmediğimiz, en tanımadığımız, en anlamadığımız yönümüzden...
En hazırlıksız anımızdan...
Bizi dinimizden tuttular...
Bize dinimizle, imanımızla vurdular...
Bize dinimizle vura vura eğdiler, yamulttular...