ÖMRÜMÜN ÖZETİ / HAYATIMA DOKUNAN 20 GÜZEL İNSAN...

1) ANNEM-BABAM ve KARDEŞİM (1954): Hayatımın en gerekli bilgilerini, titizliği, düzeni, temizliği ve dürüstlüğü bana ilk aşılayanlar oldukları için… Kardeşim ÜmmüSultan da hep yanımda olduğu için…
2) ÖĞRETMEN MUAZZEZ AKINER (1961): Kekeme diye okula alınmamışken, beni sınıfına kabul ettiği,     anne şefkati ve kuyumcu titizliği ile okuma yazmayı öğrettiği için…
3) NİHAT ÖZKAHRAMAN (1965): Kendisi de lisede okuduğu halde beyefendi ve güzel sanatlara ilgili biri olmam yolunda Hayrettin Karamil hocanın desteğiyle çırpındığı için…

4) AKİF CUMALI (1968): Sümerbank’ta işçi olmasına bakmadan altı yıl dergi ve kitap taşıdığı, güzel sohbet ve toplantılara bisikletinin arkasında götürdüğü için…

5) ÖĞRETMEN KAZIM GENÇ (1968): Bendeki düşünce ve yazma fitilini ilk tutuşturduğu, örnek Türkçe öğretmeni olduğu ve kompozisyonlarıma okumadan 10 verdiği, “O bir muharrir!” dediği için...

6) HÜSEYİN ŞENGÜL HOCA (1969): Hayatım boyunca görüp bileceğim en iyi hocaefendilerle beni buluşturduğu ve benim gibi sıradan birini iyi bir imam olarak yetiştirmeye çalıştığı için…

7) MUZAFFER ARSLAN (1969): Bediüzzaman Said Nursi hazretlerinin sağlığında postacılığını yapma bahtiyarlığına eren biri olarak Risale-i Nurları bana ilk yetkili ve etkili elden okuduğu, anlattığı için…

8) PROF. İBRAHİM İLHAN (1970): Risale-i Nur hizmetinin özelliklerini tanımamda ve hayatın her alanında hep yanımda önderlik yaptığı için…
9) İSMAİL-MUHARREM AYDIN KARDEŞLER (1974): Kendi irademle seçtiğim gazetecilikte yolumu açtıkları, bana güvendikleri ve annemi kaybettiğim en acılı günde yanımda oldukları için…

10) PROF. MUSTAFA CEVAT AKŞİT (1974): Yedi yıllık İmam Hatip Lisesini dışardan bitirmek gibi zor bir işi sene kaybetmeden başarmamda ve Denizli Lisesinden mezuniyetimde önemli rol oynadığı için…

11) GÜRBÜZ AZAK (1977): Anne-Babamdan sonra en çok emek verdiği; İstanbul’da tutunmamı sağladığı; yol gösterdiği; yazarlık-gazetecilik-yayıncılık mesleğinde en büyük desteği sunduğu için…

12) MEHMET HASIRCILAR (1978): Hayatta daha iyi yerlere gelmem için uğraştığı; ağabey gibi davrandığı, “Kız kardeşimle evlen” diye açıktan teklifte bulunduğu için…

13) AKİF YORGANCIOĞLU (1992): Sıkışık dönemde dört şirketli dış ticaret firmasına genel müdür olmamı sağladığı ve dünyanın muhtelif yerlerinde yan yana çalışarak gelişmeme yardım ettiği için…

14) MİTHAT KARA (1995): 1978 yılında öğrenci evinde başlayan dostluğumuzu 1995’den itibaren bu güne kadar en zirveye taşıdığı için…

15) SÜLEYMAN DEMİREL (1996): Cumhurbaşkanlığında beni iki yıl uluslararası ilişkiler özel danışmanı olarak yanına aldığı ve beraber 20 ülkeye gittiğimiz için…

16) PROF. ORHAN KURAL (1998): Bana bambaşka dünyalar açtığı, Türkiye Gezginler Kulübü’nde 10 yıl başkan yardımcısı yaptığı ve sekiz yıl İTÜ’de üniversite hocası olarak ders verdirdiği için…

17) AHMET BAKAN (2009): Kendi yayınevim Han Yayınlarını kurduğumda büyük destek sağladığı, kredi açtığı ve benimle günlük gazete kurmak üzere maaş verdiği için…

18) MUSTAFA KURNAZ (2010): Sonuç alamasak da milyar dolarlık çok büyük şirketleri bana kurdurarak büyük işlere atılmama zemin hazırladığı için…

19) S. ŞEYDA GÖKÇE (2011): Boyumdan büyük dünya işlerinden ve evlilikten başarısız çıktığım dönemde yayınevimde çalışmaya başlayarak can evime girdiği, evlenerek bir oğulla beni taçlandırdığı için…

20) Av. ABDURRAHİM DEDE (2012): 1988’deki tanışıklığımızı 1999’da büyüttüğü, 2012’de en üst düzeye taşıdığı, sırdaşı yaptığı ve hiç para almadan adliye davalarımın avukatlığını üstelendiği için…

DİKKAT: Elbette dostluklarım, hayattaki destekçilerim bu 20 kişiyle sınırlı değil. 21. Sırada ekleyeceğim bin kişi var belki. Ancak o zaman liste acayip uzayacak, özel olmaktan çıkacak. Hoş görsün diğer dostlar. Onları tek tek hatırlıyorum ve sevgilerini yüreğimde taşıyorum.
AYRICA: Ailem ve yakın dostlarım özellikle bu 20 kişiden geride kalanlara bu dünyadan gittiğimde sahip çıksın, saygı ve ilgide kusur etmesin, vasiyetimdir. 01.01. 2023                         
HÜSEYİN GÖKÇE