ELLERİM BOMBOŞ YÜREĞİMDE SIZI
Dostlarım:Sakın benim burada şarkı söyleyeceğimi düşünmeyin. bu şarkının sözlerinden yola çıkarak konuya girmek istiyorum.
Dememem odur ki Sayın Fatih Erkoç bu şarkıyı boş boşuna kaleme almamıştır mutlaka bir derdi vardır. Benim derdim de, Bu seçimde ellerinle bir şey geçmeyeceği halde fanatik olanlar,kuru bir emekten başka yanlarına hiçbir şey kalmayan, gönüller kıran, başkalarının vitrininde kendilerini adam sayan anlaradır bu sözlerim..
Sen misin bu hâllerde olmama sebep
İnanmak gelmiyor içimden
Oysaki durmaksızın süren kavgalar
Meğer aşkın cilveleriymiş
… Ellerim bomboş, yüreğimde bir sızı
Ateşe atılmış bir demir gibi kor hâlâ
Ellerim bomboş, gözümde yaşlarla
Güneşin kavurduğu bir çöldeyim
… Sen misin bu hâllerde olmama sebep
Kalp kıranlar gönül yıkarlarsa şimdi seslenmek zamanı, hani yukardaki şarkı sözlerinde ne oldu sana ne oldu oldu böyle.
Peki elinizde ne geçti?
En yakın komşularınızı ananizi babanizi sevdiklerinizin kalplerini kırdınız değdi mi yani!
Seçimden seçime kıymetiniz vardı onu da adam gibikullansaydız;
Her seçim zamanı denir veya akla gelir. Eşekler yük zamanı, öküzler ekim zamanı, insanlar seçim zamanı değer kazanır bizim ülkemizde. Memleketin siyasetçileri havanda su dövüyor.! Zaten bilinenlerle orta sahada top çevirip vakit geçirip gaz almalara devam ettiler ve bu oyunda kendileri vezir padişah oldular, sizleri hatta at gibi koşturanlar veda bunda başarılı oldular .Artık bu seçim zamanı geçti, herkes muradına erdi. Ne güzel bir sözdür; Onlar ermiş muradına biz de çıkalım kerevetine, bir başka atasözü; köprüyü geçenlerin her zaman kullandığı bir kelime vardır bu da sizlerin kulağına küpe olsun bir daha yanılananlardan olmayalım
“Geçti Bor'un Pazarı Sür Eşeği Niğde'ye
Vatandaş kendini seçim yatırımı olarak kullandırmamalı.
Siyasilerin en çok yaptığı yanlış, geçmişten ders alıp ileriye gitmemek. Sadece eş dost akraba ve etraflarındaki bir avuç menfaat güruhunun sözleri ile hareket etmek. Ama bu sefer herkesin derdi ekonomi. Yıkımın kolay, inşa etmenin zor olduğu, kaybetmenin basit kazanmanın zor olduğu, hassas bir dönemdeyiz. Şimdiden ülke siyaseti bir acayip yalan rüzgarına döndü. Yalanın, siyasetçi diliyle pıtrak (ot) gibi çoğalacağı, bereketli bir döneme giriyoruz.
Memlekette herkes her şeyden şikayet ediyor ama iş konuşmaya meseleleri, sıkıntıları anlatmaya gelince kimse ortada yok. Yine aynı delikten işemeye devam ediyoruz,
Bu da bize celladına aşık olmuş koyun hikayesini aklımıza getiriyor.
Meşhur bir hikaye vardır yeri gelmişken evde müsadeniz olmanız halinde anlatamaya çalışayım:
Adamın öküzü kaybolmuş!
Eskiden nerede öyle cep telefonları, köylüler iletişimini avazı çıktığı kadar bağırarak,karşı tarafa ulaştırmaya çalışıyorlarmış.
Yine böyle bir gün yaşanmış adam öküzünü kaybetmiş ve onu aramaya koyulmuş…
Akşam karanlığı basmak üzereyken, komşu köyün yamacında birkaç tane insan belirmiş.
Birinin adı Temel,Diğerinin adı Hasanmış
Temel Hasan’a avazı çıktığı kadar bağırıyor..
benim öküzüm kayboldu eve gelmedi onu arıyorum
Öküz’ümü gördünüz mü..
Hasan Temel’e bu feryadi karşılığında
Gâleye almayarak sadece umursamaz bir şekilde
Karşı taraftan bağıran temel’e
CIIIK DERMIŞ
Ertesi gün olmuş adam karşı taraftaki temele insanca sormak istemiş ya temel ben sana akşam avazım çıktığı kadar bağırıyorum sen bana dönüp cevap vermiyorsun
O da hazır cevabı kondurmuş
CIIK DEDİM’YA kardeşim demiş
Ne anladık birisinin meramı var kaybını arıyor yettigini arıyor günümüze uyarlarsa derdimiz var sıkıntımız var geçinemiyoruz çocuklarımız okutamıyoruz torunlarımıza bakamıyoruz insanca yaşayamıyoruz ama karşımızdaki insan bize cevabı nedir biliyor musunuz koskocaman bir CIIIK dediği gördük hep beraber duyduk
Bize yakışır mı bilmem bilmem ama. Yine bir atasözüdür; Bundan ders çıkarmanız aklinizi başınıza almanız ve ibret almanız için buyrun ; “Kör Allah’na nasıl bakarsa;Allah’da kuluna öyle bakarmış derler. ben demedim diyenler demişler.
Bizdeki duştur şudur, çıkar menfaat asla ve asla birinci hedefimiz olamaz. önceliğimiz önce Vatan Vatandır.
Vatan Sakarya diyenlerden asla olamayız
Araştırmacı yazar; Hüseyin Deniz