Maziden Bir Şiir "Kızılay'ın Kollarındaki Işık"

Yıllar ne çabuk geçiyor. Daha dün gibi pek çok şey…
Dümrek İlköğretim Okulu benim hayatımda çok özel bir yere sahiptir. 2002-2003 eğitim-öğretim yılı 8. sınıfın ilk dönemindeyken Kızılay Haftası için ilçede bir şiir yarışması düzenlenmiş ve  duyurusu yapılmıştı.
 
Yazar mıyım yazamaz mıyım derken bir şiirle katıldım  ve mansiyon ödülü almıştım.
 
Madem bu hafta (29 Ekim- 4 Kasım ) Kızılay Haftası, yaklaşık 20 yıl öncesinde heyecanla yazdığım bu şiirimi maziden günümüze taşıyıp yayımlamak istedim.
 
                      KIZILAY’IN KOLLARINDAKİ IŞIK
Felaketi görüp
Hüzünlenen yürekler,
Seni görünce ferahlar
Kızılay büyük bir ışık.
 
Kızılay derde derman
Kızılay gönüllerde sultan
Kanayan her yaraya
İlaçsın KIZILAY!
 
Her felaketin ardından
Tüm yurda değil, tüm dünyaya
Yardımla dolu  kollarını muhtaçlara açmaya gider,
Büyüksün Kızılay, ışıksın KIZILAY!
 
Sel, yangın, deprem gibi
Felaketlerin ardından koşan peri,
Kapıma derdime derman olmaya
Gözümün yaşını silmeye gelir.
 
Felakete uğrayan felaketzedelerin
Gerektiğinde gözyaşlarını silen mendil,
Gerektiğinde dayanacağı destek duvarı olurken
Gerektiğinde de sevgiyle gülümsersin.
 
Her umutsuzluğun ardından bir umut
Her karanlığın ardından bir ışık,
Nasıl doğuyorsa, her felaketin ardından da
Bir yardım kucağı olan Kızılay doğar.
 
Ey Kızılay! Sen maddi ve manevi yardımlar sunar
Sen fakirlerin halini bilir
Sen dil, din, ırk ayrımı yapmaz
Çünkü sen büyük, çünkü sen şanlı KIZILAYSIN!
 
 
                                      Sevgi ve umutla…