KAĞIDA DÜŞERİM

Yorgun düşüp tükendikçe kalemim
Okunmaz olur yazdığım mısralar
Gözlerim doruklara takılır 
Şiirler biriktiririm yamalı heybemde 
Artık düşlere de sözüm geçmez 
Geceler bir uzak saatin sessizliğine 
kesilen bilettir 
Kuytu izbelerde saklanan gişelerde 
Birbirlerine dokunmayan demir yığınları arkama alırım 
Düşerim maviye koşan gün dönümlerinde
Şehrin ilintisiz anılarına 
Gün ışığı giyinmiş o sıcacık gülüşlerine 
Göğse düşen yitik kokularda 
Kağıtlara düşerim
Harflere sığdırdığın sevdalara
türküler yakarım gülüm 
Sen nevruzları, kardelenleri topla
Ben hatıralarla varırım kapına 
Siyaha akan kırıntı zamanlarda
CEMİL KIZILTUĞ