Mayıs Yedisi, Anadolu’da temizlenmeyi ve arınmayı, bolluk ve bereketi, üremeyi simgeleyen bahar bayramlarından biridir. Gelenek içerisinde baharla gelen yenilenmeyi ve canlanmayı sağlamaya yönelik birçok ritüelin sergilenmektedir.
Beşikdüzü Mayıs Yedisi Şenliği
Mayıs yedisi bahar mevsiminin bitip yaz mevsiminin başladığını, yaylalara çıkma zamanının geldiğini bildiren bir gelenektir. Karadeniz Bölgesinde bazı yörelerde devam ettirilen geleneğe göre, sahile yakın yerlerde hayvanlar akarsuyla denizin birleştiği yerde, iç kesimlerde ise derelerde yıkanıyor.
Geleneğe göre hayvanları bilhassa deniz suyunda, denize ulaşma imkanı yoksa dere suyunda yıkamanın yaylalara çıkmadan önce onlara sihhat, güç ve enerji verdiğine, kötülüklerden arındırdığına inanılıyor.
Bu gelenek diğer yönden yaz aylarını yaylalarda geçirecekler açısından sonbahara kadar denizle vedalaşma anlamına geliyor.
Bazı yörelerde ise bir sacayağın içinden geçilerek denize 7 çift, 1 tek taş atma geleneği gerçekleştiriliyor. Sacayaktan geçilmesi ”neslin sürdürülmesi”, denize atılan 7 çift taş ”dertlerin, belaların denize atılması”, tek taş ”isteklerin yerine gelmesi” anlamına geliyor.
Şenliklerin daha koordineli olarak düzenlenmesi adına 20 Mayıs tarihini de içine alacak şekilde 18-19-20 Mayıs tarihlerinde ilçede Beşikdüzü belediye başkanlığınca Beşikdüzü Kültür Sanat ve Deniz Festivali düzenlenmekte ve Mayıs yedisi geleneği festival etkinlikleri kapsamında yaşatılmaktadır.
Trabzon Beşikdüzü İlçesi’nde düzenlenen ‘Mayıs Yedisi Şenlikleri’nin son gününde, yayla göçü için değişik eşyalarla süslenip inekler daha fazla süt vermeleri ve yaralarının hızlı iyileşmesi için deniz kenarına indirilip yıkanır.