Osman Okçu

Arşivlere bakarken babamın mahkeme dosyalarını gördüm. 1986 yılında Milliyet Gazetesi muhabiri Zeynep Göğüş’ün yazısıyla başlayan süreç , Devlet Güvenlik Mahkemeleri ile devam etti.
Ülke genelinde Minyeli Abdullah isimli kitap 1967 yılında ilk basımı olup yıllarca satılmasına rağmen yaklaşık 20 yıl sonra yasaklanmış. Yazar ve kitap 163. Maddeden yargılanmış. “Devletin temellerini dini esaslara uydurmak “ . O yıpratıcı ve zorlu yıllarda Timaş Yayınevimiz dördüncü yılı içindeydi. Şaşkın ve korkmuş olarak akıbetimizin ne olacağını bekliyorduk. Kızkardeşinin düğünü vardı.

Annemden ve kardeşimden bu süreci düğün sonuna kadar gizledik. Yeni baba olmuştum ve kızım daha bir yaşını doldurmamıştı. Bir kitabın başımızabu kadar iş açağını bilseydim, yayıncı olur muydum bilmiyorum. Ama o acı dolu yıllar öyle kalmadı. Arkadan babamın ve benim 28 Şubat döneminde nice mahkemeleri oldu.

Ülkemizin zor yıllarıydı. İnanılması güç geldiği için mahkeme tutanaklarını, yasaklama yazılarını ve birçok ilden kitabı toplatılma yazılarını ekledim. Tarihe kısmen not düşmüş olalım. Babam inandığı gibi yaşadı ve gitti. Bir ideal insanıydı.

Bugün kendisine dava adamı diyenlerin kafasını eğip çok ciddi düşünmesi gereken günler. Son 20 yılda dava adamıyım diyenlerin şimdi nerede hata yaptık diye düşünme zamanı. Bir gün bizler de gideceğiz ve büyük hesabı vereceğiz. Tek tek bu hesap verilecek.