Orman, dünyadaki tür bakımından en zengin ve bu nedenle en çeşitli habitatlardan biridir. Ormanlar hayvanlar ve bitkiler için yaşam alanı olarak özellikle önemlidir. Genel arazini alanının yaklaşık yüzde 30’una karşılık gelen 23.3 milyon hektarın üzerindeki alanıyla ormanlar, Türkiye’nin en önemli bitki örtüsü biçimidir. Tüm karasal yaşam alanları arasında ormanlar en yüksek biyolojik çeşitliliği içerir.(karasal yaşamın % 80)

Bununla birlikte ormanlarımız , iklim değişikliği yoluyla aktif yıkım veya değişim ile de  tehdit ediliyor. Bu konuda ormancılara muazzam görev düşmektedir. Ormanla ilgili çeşitli taleplerin bütünleştirilmesinde sorumlu olarak ormancılar, genel olarak ve özellikle de kaynak kullanımı ve doğa korumanın birbirini dışlamadığını çözümler ortaya koymalıdır. Ormanlarımızı hem kullanıp hem de korumalıyız. Biz ormancılar buna “ormanlarının sürdürülebilirliği” diyoruz

Ancak artan odun talebi ormanlarımızı büyük baskı altında bırakmaktadır. Odun hammaddesinin kullanımını, doğa ve türlerin korunmasını ile ormanlar için diğer birçok gereksinimin entegre edilmelidir. Ancak, bu yalnızca bütünleştirici ilke üzerinde fikir birliği olduğu ve hiçbir bireysel çıkarın tek taraflı olarak uygulanmadığı sürece sürdürülebilir bir şekilde başarılabilir.  

Koruma veya fayda açısından ormancılar ormandaki çeşitliliği harekete geçirerek sürdürülebilirliği bir eylem ilkesi haline getirilmelidir. Ancak son birkaç yıldır hızla yeniden ağaçlandırma çalışmaları ile odun ihtiyacının bir sonucu olarak bozuk veya düşük bonitetli   kızılçam  ormanlarını çam monokültürlerine, aktif olarak dönüştürme çabaları görülmektedir. Bu çalışmalarla ormanların iklim koruma hizmetindeki nesilsel görevi, aynı zamanda türlerin korunmasına da tehlikeye girmektedir.

Oysa karışık doğal ormanlar, büyük ölçüde dinamik olup doğa korumanın hedeflerini biyolojik çeşitliliğin korunmasını yerine getirir. Çeşitliliğin korunmasıyla nadir hayvan türlerinin sayıların da önemli artışlar olur. Bilimsel çalışmaların desteğiyle ormanlarımızda değerli habitatların oranındaki ve yaşlı ağaçların oranlarındaki artışlar hiç şüphesiz devam etmelidir. .

Bütün bunların yanında ormanları kullanmaktan kaçınmak için doğa koruma derneklerinin sık sık dile getirdikleri ve bazen büyük tek taraflı talepleri her zaman dinlenmeli. Bunlara tepkiler yerine farklı ormanların farklı amaçları olduğu, aynı zamanda kullanımları yoluyla iklimin korunmasına fayda sağladıkları izah edilmelidir. Buna ek olarak, ormanların her zaman bir geçim kaynağı ve insanların genel refahı olarak hizmet ettiği de anlatılmalıdır. 

Türkiye’de ormanlar sürdürülebilirlik ilkeleri doğrultunda kullanılırken biyolojik çeşitlilik başta olmak üzere ormanların ekolojik fonksiyonlarının yerine getirmesi de engellenmemelidir. Bu durum böyle olmalı ve böyle kalmalıdır.