İlçe toprakları Giresun Dağları’nın batı uzantıları ile Canik Dağlarının doğu uzantıları tarafından engebelenmiştir. Mesudiye dağlık bir bölgede yer almakta olup, Karagöl Dağı ilçenin doğusunda Aşıt Tepesi’nde (2.569 m.) en yüksek noktasına ulaşır. İlçe topraklarının belli başlı yaylaları Keyfalan ve Taştekne yaylalarıdır. Dağlık alanlarda ormanlar bulunmaktadır. İlçe topraklarını Melet Çayı sulamaktadır.

Deniz seviyesinden yüksekliği 1.500 m.dir. İl Merkezi’ne 113 km. uzaklıktaki ilçenin yüzölçümü 1.180 km2 olup, 2000 Yılı Genel Nüfus Sayım sonuçlarına göre; toplam nüfusu 28.551’dir.

İlçenin iklimi karasal özellikler göstermekte olup, yazları sıcak ve kurak, kışlar soğuk ve yağışlı geçer.

İlçenin ekonomisi tarım, ormancılık ve hayvancılığa dayalıdır. Yetiştirilen tarımsal ürünlerin başında buğday, arpa patates gelmektedir. Az miktarda da mısır, fındık, elma ve armut gibi çeşitli meyve ve sebze de yetiştirilir. Hayvancılıkta, sığır, koyun ve keçi yetiştiriciliğinin yanında arıcılık da yapılmaktadır. İlçe topraklarında demir ve gümüş maden yatakları vardır.

Mesudiye yöresinde yapılan araştırmalar yörenin eski bir tarihi olduğunu göstermektedir. MÖ.2000 yıllarında Anadolu’da egemen olan Hititler buraya da yerleşmişlerdir. Hititlerden sonra Urartular yöreye hakim olmuştur. MÖ.1200 yıllarında Yunanistan’dan Anadolu’ya yönelik Dor göçleri sırasında Miletoslular, Pontuslular ve MÖ.63-88 yıllarında da Romalılar buraya hakim olmuşlardır. Bizans döneminde Komnenosların Trabzon’da kurmuş oldukları Rum Pontus Devleti’nin yöredeki başlıca yerleşim alanı Musalı Köyü yakınlarındaki Meletios kenti idi.

Malazgirt Savaşı’ndan (1071) sonra Anadolu Selçukluları’na bağlı olan Danişmendliler Mesudiye yöresine hakim olmuşlardır. Selçuklu devletinin yıkılmasından sonra yörede İlhanlı Devleti, Eretna Beyliği, Kadı Burhanettin Beylikleri egemenlik kurmuşlardır. XIV.yüzyılın sonlarına doğru Hacıemiroğulları Ordu’nun bir bölümünde olduğu gibi buraya da hakim olmuşlardır. Hacıemiroğulları’nın yöreyi ele geçirmesi ile birlikte Oğuzlar’ın Çepni, Döğer, Eymür, Karkın, Alayuntlu, Bayındır ve İğdir boyları buraya yerleşmiştir. Fatih Sultan Mehmet’in 1461’de Rum Pontus Devletini ortadan kaldırmasından sonra Osmanlı topraklarına katılmıştır.

Keyf Alan YaylasıXIX.yüzyılda Milas adı ile tanınan Mesudiye’nin merkezi bugünkü Üçyol Köyü’nün bulunduğu yerde idi. Günümüzdeki Mesudiye’nin olduğu yerde her hafta Pazar kurulduğundan oraya da Pazar denilirdi. 1878 yılında kaza merkezi Pazar’a taşınmış ve orada kışla, hükümet binası, cami ve hanlar yapılmıştır. Bir süre Hamidiye ismi ile anılan kaza merkezinin ismi 1908’de Mesudiye olarak değiştirilmiştir. Cumhuriyetin ilanından sonra Şebinkarahisar’a bağlı olan Mesudiye, 1933 yılında Ordu iline bağlanarak ilçe konumunu sürdürmüştür.

İlçede günümüze gelebilen eserler arasında; Meletios (Milas) Kalesi, Kale Köyü Kalesi , Mesudiye Merkez Kilisesi, Konacık Köyü Kaya Mezarları ve Sivil Mimari Örnekleri bulunmaktadır.

Kenthaber Kültür Kurulu

Fotoğraflar, Kenthaber fotoğraf arşivi ve www.ordu52.com adresinden alınmıştır.