Okulun ilk günü, bir dede torununu okula götürdü. Dede ve torun okul bahçesine girdiklerinde, çocuklar hızla etraflarını sardılar.
- Ne komik bir ihtiyar, diye güldü bir çocuk.
- Hey, şişko - diye bağırdı biri.
Çocuklar çığlık attılar ve dede ve torununun etrafında zıpladılar. Sonra dede kararlı bir şekilde torununun elinden tuttu ve okul bahçesinden ayrıldı.
Dede torununu eve götürdü, onu büyükannesinin bakımına emanet etti ve torunu için en iyi okulu aramaya çıktı.
Bir okul gören dede avluya girdi ve öğretmenin çocukları teneffüse çıkarmasını bekledi. 
Bazı okullarda çocuklar yaşlı adama dikkat etmediler, bazılarında ise onu rahatsız ettiler. Dede sessizce döndü ve gitti. 

Sonunda küçük bir okulun küçük bahçesine girdi ve yorgun bir şekilde çite yaslandı.
Zil çaldı ve çocuklar bahçeye döküldüler.

-Dede, hasta mısın, sana biraz su getirebilir miyiz?
- Bahçede bir bank var, lütfen oturun, diye önerdi bir çocuk.
- Öğretmeni çağırmamı ister misin? - diye sordu diğer çocuk.

Kısa bir süre sonra bahçedeki çocukların yanına genç bir öğretmen geldi.

Büyükbaba onu selamladı ve şöyle dedi:

- Sonunda torunum için en iyi okulu buldum.
- Yanılıyorsun büyükbaba, bizim okulumuz en iyisi değil. Küçük ve mütevazı.

Yaşlı adam itiraz etmedi. Öğretmenle her konuda anlaştı ve gitti.

Akşam, çocuğun annesi büyükbabasına sordu:

- Baba, sen okuma yazma bilmiyorsun. Neden en iyi okulda en iyi öğretmeni bulduğunu düşünüyorsun?

- ÖĞRETMENLERİ ÖĞRENCİLERİNDEN TANIYABİLİRSİN  

diye cevapladı büyükbaba...

Seval Öz sayfasından.