Bugün gençler başka şeyler düşünüyor. Çocukken sadece antrenman yapmayı ve her zaman sevdiğim bu sporda biri olmayı düşünüyordum.  

Lazio'da ve milli takımda her antrenmandan sonra sakatlanmaları önlemek için kendimi buzla dolu bir küvete koyardım. Ancak takımdaki gençler bunu sistematik olarak reddettiler.  Antrenman sonunda torbaları alıp çöpe attığımı gördüklerinde bana, 'Bunu sana yapmanı kim söylüyor?' dediler. 

O an kendi kendime dedim ki, '20 yaşındasın ve 60 yaşındaki bir işçiye yardım edemez misin?'

Onlar daha çok kramponlarının çoraplarıyla uyumlu olup olmadığına bakıyorlar. O yüzden kendime 'dur' dedim. 

Günümüz gençlerinin aklına ilk önce arabalar, sponsorlarıyla yapılan sözleşmeler ve yeni kramponlar geliyor. Futbol ancak tüm bunlardan sonra geliyor. Onlar için en önemli şey imajları. 

Oysa benim zamanımda önemli olan tek şey futboldu, başka hiçbir şey futbolun önüne geçemezdi."