Malatya’da, insanlar şikâyetlerini dile getirmeye çekiniyor. Cumhuriyet Halk Partisi'nin (CHP) adayı Muharrem İnce ilin tek favori adayı. Halkların Demokratik Partisi'nin (HDP) adayı gönüllerde yer etmiş vaziyette ancak seçmen; “Onu sonra da çıkaracağız illa” diyor ve Muharrem İnce’ye tam destek ilan ediyor: “Diğer CHP’lilere göre daha devrimcidir.” Malatya’da seçmen hangi endişe ve beklentilerle seçime gidiyor? İşte ‘Seçimin Nabzı’: Malatya Meydanı’nındayız. İnsanların gündemi ekonomi. Karşıma bir devlet memuru çıkıyor, devlet memuru olduğu için konuşmak istemiyor ama, “Allah aşkına yaz, bir HDP seçmeni olarak diyorum ki; Erdoğan’ın karşısına Devlet Bahçeli çıksaydı, ona oy verirdim! Yeter artık!” İç sokaklara doğru yürüyorum. Her yan Adalet Kalkınma Partisi'nin (AKP) bayrakları, ihtişamlı köprü pankartları… “Bereket”i muştulayan AKP’nin pankartlarına inat halk ekonomik dar boğazda olmaktan dertli. “Kim gelirse bu krizi düzeltemez” diyorlar, yine de istikrar olmalı diyerek Erdoğan’ı desteklemekten yanalar. Meydandaki şehrin 'en büyük kafesi'nde; hep öyle söylendi- ‘Arkadaş Cafe’deyim. Gençler hemen konuşmak için atılıyor: 19 yaşındaki Dilruba Kele: "Umarım ülkemize bir ‘İnce’lik gelir. Eğitimde, hayvan haklarında, çevrede, her şeyde, iyi iş olanağı hiç yok. Sürekli değişmesi insanın aklını karıştırıyor. İnce, adaleti sağlayabilir. Biz oyumuzu ondan yana kullanacağız.” Kele sözlerini tamamlar tamazlamaz Diren Aksu giriyor söze: “AKP’nin 16 yıldır bir şey yapmadığı için bitmesini ve dindarlık ve kıraathane vaatleri için gitmesini istiyorum. Beni en çok Selahattin Demirtaş memnun eder ama Muharrem İnce de iyidir. Bir cumhurbaşkanı adayı içeride ve bir de idam diyorlar, o da yüz yıllar öncesince kaldı. Akşener de ırkçı. Ben Demirtaş’a oy vereceğim ama İnce yi destekliyoruz. İkinci turda oy ona. İnsanlar bu seçimde biraz daha gerçeği gördü, artık tamam, yeter!” Kahvede Halo Dayı olarak bilenen Ahmet Akar’la konuşmaya devam ediyoruz: “İktidar kaybedeceğini anlayınca erken seçim kararı aldı. Bütün kanalları ele aldıktan sonra Bahçeli’ye söyletirdi. Muhalefet liderleri konuşmasın diye tüm kanallara el koydu. Doğu ve Güneydoğu’da sandıklar baskı altında ve oylar kendilerine mal edilsin istiyor. Tek kişilik rejimden herkes bıktı ve bunun herkes farkında, aksi halkın aklıyla alay etmektir. Başkanlık sistemi değil, vahiy sistemi. Bunu engellemek gerekiyor. Mutlaka muhalefet kazanmalı. Bunun içinde demokrasiye inan kesimin HDP’yi desteklemesi gerekiyor. İnce de demokrasiden yanadır, diğer CHP’lilere göre daha devrimcidir, beğeniyoruz.” seçim Bir diğer masadan konu seçim olunca üniversite öğrencisi geliyor yanımıza. Deniz Başturan geleceğinden endişeli: “Ne olacağım mezun olunca korkuyorum. Bu yüzden mevcut iktidar değişmeli. Akşener olsa bile ikinci tura kalan oy veririm, mecburiyet!” Bir başka yerde sıkı bir MHP’li olan Abuzer Fırat’la konuşuyoruz. O vekil tercihlerinden dertli ama yine de Erdoğan destekçisi, ne olursa olsun Erdoğan’ı karıştırmamak gerekiyor ona göre: “Adaylardan dolayı AK Parti hezimet geçirecek. 15 senedir bir vekil var burada, bir çivi çakmadı, şimdi gene vekil olacak buradan. Nasıl oy vereceğiz? Cumhurbaşkanını karıştırma, o baş tacı, sadece vekiller sorun! Erdoğan olmasa AK Parti yüzde 10 oy almaz! Milletvekilleri milletin sırtında küfe! Kime oy verek! Çoban onlardan daha iyi siyaset yapıyor!” Sokakta yürümeye devam. AKP dışında başka bir partinin niçin standının olmadığını soruyorum, “Ablacım, başına iş mi alacan, geziyor işte araçları, durdur, konuş” diyor dönerciler. Bu konuşma sırasında 65 yaşındaki Turan Aslan’la karşılaşıyorum: “Malatya AKP’nin kalesi ama eski oyu almaz! Ekonomi bitmiş, onun e harfinden bahsetmemek lazım. Muharrem ince coşturuyor, coşturuyor…” diyor. Suruç’ta yaşanan katliamla eş zamanlı Malatya’da da benzer bir saldırı olduğunu öğreniyorum, ismini vermek istemeyen bir esnaftan. “Tam Erdoğan’ın videosu üzerine oldu ablacım, bul onları” diyor. HDP’nin Malatya ilçe binasında birinci sıradan aday Mehmet Tuncel uğradıkları saldırıyı anlatıyor: “Esnafları geziyorduk, çok olumluydu tepkiler ve insanlar çok yılmış halde. Küçük grup vardı, esnafın ilgisini görünce bize saldırdı. İlk önce tepki vermedik. Daha önceden tezgâhlanmış gibiydi. Hatta AKP ilçe binası varmış orada, farkında değildik. Bize saldırdılar. Bir anda grup büyüdü, 50-60 kişi oldu. Linç etmeye kalktılar. Esnaflar kurtardı.” 19 Ocak 2007’de genel yayın yönetmenliğini yaptığı gazetesi Agos’un önünde sırtından üç kurşunla vurulan Hrant Dink’in doğduğu eve, mahallesine gidiyorum. Geride ne ev kalmış, ne de bir hatıra… Belediye başkanı seçilirken bir anıt yapmayı vaat etmişse de Hrant Dink’in evinin içi dökme beton… Aynı mahallede oturan 66 yaşındaki Sait Bakır: Onun evine kaldırım yapmak çok büyük haksızlıktır. Hangi dine mensup olursa olsun benim malımın ortağı değilsin! Ona saygı duyulmalıydı… Ben Arapgirliyim, orada bir anıt olsa keşke de geçerken selam verek!” Seçimi soruyorum; “Gidişatı çok iç açıcı görmüyorum, ya nasip diyeceksin. İnce kazanacaktır. Destekliyorum.” Geçtiğimiz kış ayında evleri işaretlenen Malatyalı Aleviler’in kapısını çalmamak olmaz. Onlar için tedirginlik baki, hala niçin bunu yaşadıklarını anlayamamışlar ama oyları da belli: Alevi Dedesi Hüseyin Kuğu: Bizim evlerimizi kim işaretledi bilinmiyor, biz rahatsızız. Devlet ne yazık ki iş Alevilere gelince iş yapmıyor. İkinci sınıf vatandaş olduğumuz kanısındayız. Suruç’ta onca can gitti, kıyamet bir canın gitmesidir. Bunu niye yapıyorlar! Malatya’da demokratlar fazladır ama Aleviler endişe içinde yaşasın diye bunları yapıyorlar Biz bir oy HDP’ye bir oy Demirtaş’a vererek bu sorunu aşma adına bir adım atacağız.