Hayatımızda çok önemli bir yeri olan, rahmet kapılarının sonuna kadar açıldığı, yardımlaşma ve dayanışmanın arttığı, sevginin, saygının, sabrın ve kardeşliğin daha da güçlendiği, birlik ve beraberliğin bir kat daha pekiştiği, Ramazan ayı mübarek bir aydır. İnsanları karanlıktan aydınlığa çıkaran Yüce Kitabımız Kur"an-ı Kerim, bu ayda indirilmeye başlanmıştır. Bin aydan daha hayırlı bir gece olan Kadir Gecesi bu ayda bulunmakta ve oruç ibadeti bu ayda eda edilmektedir.

 “Ramazan öyle bir aydır ki, Allah gündüzleri oruç tutmayı farz ve gece ibadet etmeyi de nafile kılmıştır. Ramazan, sabır ayıdır. Sabrın karşılığı ise cennettir. Ramazan ihsan ve yardımlaşma ayıdır. Mü"minin rızkı bu ayda artar, bereketlenir… Ramazan ayı öyle bir aydır ki, evveli rahmet, ortası mağfiret ve sonu cehennem ateşinden azad oluştur.”

İftar çadırlarına barikat kurularak, çocukları dilencileri barikatların dışında bırakarak, nasıl bir ramazan ayı geçirilebilir ki?  Hani onlarla bir dilim ekmeğimizi paylaşacaktık, hani onlara yalnız olmadıklarını hissettirecektik, onlarla samimi ve paylaşımlı bir ortam geçirecektik. Maalesef nefsimize yenik düştük, onları itip kaktık yeri geldi dayak attık, Allah cc. Ne diyecek bu duruma kendimizi nasıl ifade edeceğiz karşısında.

Ramazan ayında inmeye başlayan hidayet kurtuluş rehberimiz olan Kuran da birçok yerde “vay o yetimi yoksulu itip kakanların haline” diye bahsetmiyormu?

Tüylerimizi diken diken eden olay şudur,

1.    Birinci karede yere yığılan Bayan Suriyeli. Sefaköy metrobüs istasyonunda su ve mendil satarken İstanbul Büyükşehir Belediyesi’ne bağlı zabıtalar tarafından o hale getirildi.

2.    İkinci kare, Beyoğlu Belediye’sinin iftar programı. Programdan önce iftar alanı olası aç çocukların alana girme ihtimaline karşı zabıta tarafından barikatlarla çevrildi. Aç çocuklar da bu durumu barikatların arkasında seyretti.

3.    Üçüncü kare ise Bingöl Belediye zabıta ekipleri, iftar yemeği için sıraya giren Suriyeli çocukları azarlayarak yemek sıralardan çıkardı.

Allah CC. Kitabında bize bıraktığı emanetler ile ilgili aşağıdaki Ayetleri ile açıklıyor. Hala düşünüp öğüt almayacakmısınız?

Onlar, seve seve yiyeceği yoksula, yetime ve esire yedirirler. (İnsan - 8)

Hani, biz İsrailoğulları’ndan, “Allah’tan başkasına ibadet etmeyeceksiniz, anne babaya, yakınlara, yetimlere, yoksullara iyilik edeceksiniz, herkese güzel sözler söyleyeceksiniz, namazı kılacaksınız, zekâtı vereceksiniz” diye söz almıştık. Sonra pek azınız hariç, yüz çevirerek sözünüzden döndünüz. (Bakara - 83)

İyilik, yüzlerinizi doğu ve batı taraflarına çevirmeniz(den ibaret) değildir. Asıl iyilik, Allah’a, ahiret gününe, meleklere, kitap ve peygamberlere iman edenlerin; mala olan sevgilerine rağmen, onu yakınlara, yetimlere, yoksullara, yolda kalmışa, (ihtiyacından dolayı) isteyene ve (özgürlükleri için) kölelere verenlerin; namazı dosdoğru kılan, zekâtı veren, antlaşma yaptıklarında sözlerini yerine getirenlerin ve zorda, hastalıkta ve savaşın kızıştığı zamanlarda (direnip) sabredenlerin tutum ve davranışlarıdır. İşte bunlar, doğru olanlardır. İşte bunlar, Allah’a karşı gelmekten sakınanların ta kendileridir. (Bakara - 177)

Mehmet GÜMÜŞ

Akkuş internet sitesi köşe yazarı www.akkusilcesi.com

Ordu Akkuş Külekçili Köyü Dernek Başkanı