İnsanın doğduğu, büyüdüğü, yetiştiği yer/mekan, çevre yani kısacası “hamurunun yoğurulduğu yer”  çok önemlidir. Çünkü insan, istese de istemese de içinde yetiştiği çevrenin, yaşadığı çağın tesirinde kalır. Evet insan, yetiştiği ortamın meyvesidir.

Çevrenizdeki insanları analiz ederseniz, onlarda geçmişlerine, çocukluklarına, doğup büyüdükleri ortama dair izleri rahatlıkla görürsünüz. Konuşmasından, duruşundan, oturup kalmasından, hal ve hareketlerinden bunu rahatlıkla anlamak mümkündür.

Bu eğitimle ilgili bir durum değildir.

Kişi çok eğitimli olabilir, fakat görgüsüzdür!..

Kişi diploma sahibi olabilir ama kültürsüzdür!..

FUZULİ ne güzel demiş:

Mey biter saki kalır,
Her renk solar haki kalır,
Diploma insanın cehlini alsa da;
Hamurunda varsa eşeklik, baki kalır..

Konuyla ilgili çok güzel bir hikayecik var:

Padişah vezire sormuş; 
- Vezir!demiş.
- Eğitim mi önemli? Cibilliyet (soy, sop, nesep) mi? 
Vezir düşünmeden cevap vermiş, 
- Cibilliyet padişahım! 
Padişah memleketin dört bir yanında tellallara çağrı yaptırmış,
"Duyduk duymadık demeyin! En iyi hayvan eğiticisine yüz kese altın!"
En iyi hayvan eğiticisi padişahın karşısına çıkartılmış; 
Padişah hayvan eğiticisine sormuş;
- “Bir kediye tepsiyle servis yapmayı ne kadar zamanda öğretebilirsin?” 
- “Altı ayda öğretirim padişahım” demiş eğitici...
Altı ay süre geçtikten sonra eğitici huzura alınmış. sormuş padişah; 
- Eğittin mi? 
- “Evet padişahım eğittim öğrettim” demiş eğitmen.
Saray erkanı toplanmış; kedi elinde tepsiyle servis yapmaya başlamış. Tam vezirin önüne gelmiş padişah yine sormuş vezire, 
- Vezir!demiş, “eğitim mi önemli cibilliyet mi?” demiş ve; 
Vezir henüz padişahın sorusuna cevap vermeden önce cebinde sakladığı fareyi yere bırakmış... 
Kedi elindeki tepsiyi fırlattığı gibi farenin peşinde koşmaya başlamış... 
Tabii ki altı aylık eğitim de boşa gitmiş... 
Vezir cevap vermiş;
- Cibilliyet Padişahım! 
*
Kıssadan hisse..
Yani demek oluyor ki.. 
 İnsanın kalitesi; 
Önüne bir fare çıktığında..
Eline bir fırsat geçtiğinde; çıkarları için..
Kişiliğini..
Öz değerlerini.. 
Ve hatta kutsal olan her şeyini satmaktan..
Harcamaktan, tereddüt etmeyecek “eğitimli”, “yüksek eğitimli” “kedilerden” Allah bu memleketi, bu milleti korusun! dilek ve duasına içtenlikle  katılmaktan başka yapacak bir şey kalmıyor bize!..
*
Gerçekten de öyle değil mi?..
Hiçbir şeyden çekmedi bu millet, “eğitimli cibilliyetsizlerden” çektiği kadar!..
“Allah'ın merhametine sığının” ama siz de gözlerinizi dört açın ve bu “soysuzlardan” koruyun kendinizi!..