Emekli olacak, Ege'de bir 
sahil kasabasında ücra bir köye yerleşecekti.
Temiz hava, temiz gıda.
Sade bir hayat.
Sakinlik ve huzur.
Tek isteği buydu.
Omuzlarında yılların yükü vardı.
O ağırlığı artık taşıyamıyordu.
Şafak sayan asker gibi gün sayıyordu.
Sonunda günü doldu, nihayet emekli oldu.
Soluğu yerleşeceği köyde aldı.

Artık bundan böyle yaşayacağı evi bulmalıydı.
Emlakçıyla evleri tek tek gezdi, en ince ayrıntısına kadar inceledi.Bir evi çok beğendi.
Konumu, manzarası, mimarisi tam aradığı gibiydi.
Fiyatı da fena değildi.
İçinden "Alayım bu evi" dedi.
O an gözü sokağın karşısındaki ahıra takıldı.Yüzü asıldı.
Emlakçıya sordu.
"Peki bu ahır ne olacak?"
Emlakçı anlamadı.
Tekrar sordu.
"Evi alacağım ama bu ahır 
ne olacak? Koku yapıyor."
Emlakçı şaşırdı.
Bir ahıra baktı, bir müşteriye.
"Burası köy beyefendi" dedi, "Burası köy."
Emlakçıya kulak asmadı,
evi aldı.

Bir süre sonra ahırı şikayet etti, kapattırdı.
Birkaç gün sonra bu kez yan komşusunun kümesini şikayet etti, onu da kapattırdı.
Oysa buraya taze süt, organik tereyağı, doğal yumurta hayaliyle gelmişti.
Ama sütü, tereyağını, yumurtayı marketten almaya devam etti.

Kısa sürede köyün en sevilmeyeni oldu.
Köy kahvesinde konu o olduğunda saatler başka türlü aktı.
Selamsız, sabahsız kaldı.
Yapamadı.Bir süre sonra geldiği kente geri döndü.
Gittiğinde köylü arkasından bayram ederken, mahallenin en yaşlısı 90'lık nine maniyi patlatıverdi. 

"Bahçada darı sapı
Sararmış solmuş sapı
Bizi hayvanımızdan ayıran
Sürünsün kapı kapı." 

Şimdi sosyal medyada " köylü milletin efendisidir" paylaşımları yapıyor!

Darwin'in "Evrim Teorisi"nde önemli bir vurgudur.
Canlılar bulundukları çevre ile iletişim ve alışveriş içindedir.
Çevreye uyum sağlayanlar nesillerini sürdürür.
Uyum sağlayamayanlar ise yok olur.
Neden yazdım bunu.
Bizzat tanık olduğum yaşanmış bir olaydır bu.
Özellikle son yıllarda kentlerden köylere akın var.
Bahar ayları yaklaştıkça bu istek daha da  artıyor.
Gelecek olanlar iyi düşünmeli.
Ya çevreye uyum sağlayın.
Ya da kendinize uygun çevreyi bulun.
Çünkü sadece betonu terketmek, şehir yaşantısından kopmak anlamına gelmiyor.
Cemal Süreya "insan yaşadığı yere benzer" der.
Yaşadığı yere uyumsağlayanlar mutlu olup kalıyor.
Sağlayamanlar ise geldiği gibi gidiyor.
Gelecek olanların dikkatine.
Sedat Kaya/ Alıntıdır