Vaktin birinde kocakarı davarları sağmış ve "sütümü aldım ocağa koydum, dingildedi oğlağım (zıpladı-hopladı), kıştan geriye ne kaldı ki" demiş. 

      Biraz sonra sert bir fırtına çıkmış, kar yağmış kocakarının çadırını da devirmiş. Kocakarı soğuktan donmuş, çadırı da yıkıldığından kocakarı ocaktaki süt kazanını devirmiş ve üşümemek için kazanı ters çevirip içine girerek ısınmaya çalışmış. O vakit bu olay için "karıyı kazana sokan soğuk" demişler.  

     Vaktiyle 11 Mart gibi başlayan bu zaman dilimine "kocakarı soğukları" denilmiştir. 

     Kocakarı soğukları hakkında "kış ile yaz dövüşürmüş, birbirlerine sen git ben geleceğim derlermiş" 

      Aynı günde yağmur, güneş, kar, dolu, fırtınaya şahit olduğumuz bugünler için İç Anadolu Bölgesine ait bir hikayedir. 80 yaş üzeri anne-babamdan biraz önce dinledim.