Eski evler, anılar dünün bir köşeye terkedilmiş hafızası eski bir priz,duvarda paslı bir çivi kapının kulpu, kapının deseni duvarın badanası solmuş yanı, mısır patlatmak için yağ tenekesinden yapılan mısır patlatma tavasına odunla sap yapılarak   kuzine sobanın kızgın alevli ateşinde alüminyum siniye Annelerimizin boşalttığı patlamış mısırlar daha neler neler...
Hepimiz dünün masum çocuğu insanlarız çocukluğu ne kadar çok hatırlar hafızayı tazelersek,her şeye çocuk gözü çocuk yüreğiyle bakarız.Simdi kaç yaşında olursak olalım yaşamın vitesini dünün masumiyetine dünün tertemiz yanlarına çevirip aydınlık huzurlu yarınları düşlemek istemek çocukluk günlerinin  bu eski evlerin anıları çinko damlarda yağmur sesinin verdiği huzur
Çoğu zaman tamirden gelmeyen siyah beyaz televizyonda izlenen bir pazar sineması bir çizgi filmin verdiği mutlulugun tadı...
Kendine gelmek, kendini hatırlamak yaşamın aslında çok kısa bir yolculuk olduğunu hissetmek bu yolculukta yolumuza çıkan herşeye saygı duyup güzellik katmak savunduğumuz bütün değerleri mutlaka ama mutlaka ete kemiğe büründürmek istemek benimkisi...

alimelek