Şinasi Kara Bey yazdı:
 

Atadan fındıkçıyım. 73 yaşındayım. Yedi yaşımdan beri fındık ile uğraşıyorum. Derdine alışkınım ama, her gün yeni dert çıkıyor.

 

Nisan ayında gübre verilecek. Kilo başına fındık, 500 gram gübre istiyor. Gübre vermez isen, içini dolduramıyor. Haziran sıcağında dökülüyor. Gübreyi atacak adam lazım. Yevmiye 200 lira adam da bulunamıyor.

 

Her yıl, heyecan Mart-Nisan aylarında başlar. Gece ayazında fındık donuyor. Mahsul alınamıyor. Haziran-Temmuz aylarında sam (sıcak rüzgar) derdi var. Fındık olsa da olmasa da Haziran ayında ilaç vereceksin. Vermez isen, harman koruk fındıktan geçilmiyor.

 

Temmuz ayında tırpan vurmak lazım. Yoksa, fındık otların arasında kayboluyor. Geçen sene tırpancıya 300 lira yevmiye verdim. Çocuklar sızlandı. 50 lira daha ilave ettim. Bu sene 400 Tl den aşağı tırpancı bulmak zor görünüyor.

 

Toplamak ayrı dert. Şimdiden ameleye kapora vermek lazım. Ameleye ne versen az. Tikenlerin, böceklerin arasında fındığını topluyor.

 

Harman ayrı dert. Yağmur geldi kapat, güneş geldi aç. Kuru fındığı ıslatırsan çürüyor.

 

Muhafaza etmek ayrı sorun. Ne kadar canlı varsa fındığın peşinde. İki ayaklı fareleri önlemek mümkün olamıyor.

 

Eylül ayında fındık para etmez. Tüccar, alacağını almak için fiyatı düşük tutar. Bekletmek lazım. Başında duramaz isen, emanete vermek lazım. Emanetçiye fındık verenin yüreği hop hop ediyor.

 

204 dönüm fındık bahçem var. Bu kadar bahçeden elde ettiğim gelir, torunumun okul parasını ödemiyor.

 

Allah sevmediği kulunu fındıkçı olarak dünyaya getiriyor.

 

Şiansi Kara