23 Nisan bayramı olunca köy okullarında gayet güzel şenlikler yapılırdı. Birinci sınıflar en önde, ikiler arkada, üçler, dörtler, beşler sıra olurdu. İlkokuldaki siyah önlüklü beyaz yakalıklı kara lastikli, ellerinde bayraklarla, o kırmızı yanaklı talebeler, öğretmen eşliğinde köyün meydanına kadar heyecanla yürüyüş yaparlardı. Ne güzel günlerdi o eski bayram günleri keşke eskiye dönüp çocuk olabilsek.

Köy meydanında toplanan yaşlılar, kendi çocuklarını elleri patlarcasına coşkuyla ve gururla alkışlarlardı. Bayram yerinde talebeler öğretmen eşliğinde önce İstiklal marşını okur sonra diğer marşları hep bir ağızdan söylerlerdi. Şiirler okunduktan sonra davul, kırnata veya kemençe eşliğinde yöresel oyunlar da oynanırdı.

Daha sonra okul talebeleri arasında koşu ve yumurta yarışı, gözü kapalı yoğurt yedirme yarışması, çuval yarışması, mendil kapmaca, yağ satarım bal satarım oynarlardı. Keşke bugünde o eski günleri safça ve neşeyle kutlayabilen masum çocuklar gibi büyümeden kalabilseydik. Öyle değil mi? (Fotoğraflar: Sandy Pfunder-1965)


1965 yılında bir köy okulunda bayram kutlamalarından görünüm.. Neşeyle geçen yoğurt yedirme yarışması...


1965 yılında bir köy okulunda bayram kutlamalarından görünüm..

1965 yılında bir köy okulunda bayram kutlamalarından çocuklar çuval yarışmasından bir görünüm..


1965 yılında bir köy okulunda bayram kutlamalarından halat çekme yarışmasından bir görünüm.. Öğrenci velilerindeki neşeye ve keyfe bakar mısınız?


1965 yılında bir köy okulunda bayram kutlamalarından görünüm.. Yoğurt yarışmasını izleyen bu çocuklar nerede şimdi?