Çok merak ediyorum. Doğa bizden ne ister ki? Bizim ona verebileceğimiz ne var ki? Kendi haline bile bıraksak en büyük iyiliği yapmış olacağız çünkü biz müdahale ettikçe daha da ağır yaralar verdikçe o her zaman bizden daha fazlasını almasını biliyor. Adına bizler felaket diyoruz ama aslında doğa kendi üzerine düşen görevi çok iyi biliyor ve elinden geleni ardına koymuyor.

Keşke bizler de ona yardımcı olma konusunda elimizden geleni ardımıza koymasak. Fakat tam tersine, bizler bindiğimiz dalı kesme konusunda ustayız. Doğasıyla insanları kendine hayran bırakan güzelim yaylaları babamızın malı gibi kazık çakarak, çit çekerek, beton evler yaparak talan ediyoruz. Kendini imtiyaz sahibi görenler ve yerel yönetimler de buna göz yumuyor. Herhangi biri bir söz söyleyince de söz sahibi kötü insan olarak biliniyor. Tıpkı burada ağzını açıp gözünü yuman ben gibi.

2014’ten beri Korgan’da görev yapıyorum. Fotoğraf çalışma alanım olan Canik Dağları üzerindeki yaylaları her mevsim her şartta fotoğraflamaya çalışıyorum. Sadece geçen son on yılda yaylalarımız o kadar hasar aldı ki artık bunun geri bir dönüşü yok gibi duruyor. ‘’ Benim de yaylada bir evim olsun.’’ zihniyetindeki amaçsız insanların yarattığı bu kirliliğin bedelini hepimiz ilerde fazlasıyla ödeyeceğiz. Hayvancılıkla uğraşmayan, sadece öylesine yerim belli olsun diyerek yasalara dahi karşı gelip ev yapan, çit çeken bu insanları yetkililer neden görmezden geliyor? Görse de neden sessizliklerini koruyorlar!

Tüm bu yapılaşma ve kirlilik sorunları yetmezken, şimdi bir de bölgede bir altın madeni gündemde. Korgan, Niksar, Aybastı üçgenini kapsayan bu devasa alan birçok doğal güzelliği, yaban hayatını, temiz su kaynaklarını ve tarihi mekanları bünyesinde barındırıyor. Ordu’nun %70’lik kısmının madenlere ayrılmış durumda olduğunu da düşünürsek, bu cennet coğrafyayı korumak gerekmez mi? Daha yanı başımızdaki Fatsa’daki doğa katliamı devam ederken, bölgede ikinci bir altın madeni büyük bir yıkım yaratmaz mı? Hele bir de bunun Karadeniz’in gözbebeği Aybastı Perşembe Yaylası’nı etkileyeceğini düşünürsek…

Yerin üstü ALTINDAN her zaman daha değerlidir. Her gittiğimde beni büyüleyen bu coğrafyaya sahip çıkmak da boynumuzun borcudur. Bu yaylalar kurdun, kuşun, ayının, koyunun, kuzunun hakkıdır. Aksini düşünenin hakkı bu coğrafyadan çok çok uzaktadır. Perşembe Yaylası’nda çektiğim bu fotoğraf da her şeyi anlatmaktadır. Sevgilerle…

www.niyazigurgen.com