Biz insanlar, bu dünyanın sadece kendimize ait olduğunu düşünerek hareket ediyoruz çoğu zaman. Ancak gerçek şu ki, doğa, hayvanlar ve bizler bu gezegenin eşit sahipleriyiz. Onların da yaşamaya, sevmeye ve korunmaya hakkı var.

Doğanın masum canlılarına kurulan tuzaklar, onların bedenini yaraladığı kadar ruhlarını da yaralıyor. Bir hayvanın acı içinde kıvranarak gözyaşı dökmesi, bize vicdanımızı sorgulatan bir tablo. O hayvan yalnızca yaşamak isterken, bir tuzakla umudu kesiliyor. Canını kurtarmak için uluyan bu yabani hayvanın ya da bir başka hayvanın çığlığı, insanlığımızı yeniden düşünmemiz gerektiğinin bir işareti değil midir?

Unutmayalım, hayvanlar bizden sadece sevgi ve şefkat bekler. Onları korumak ve bu dünyayı hep birlikte yaşanabilir kılmak bizim sorumluluğumuz. Doğa, insanlar kadar hayvanların da yuvasıdır. Bu yuvaya zarar verdiğimizde, aslında kendimize de zarar vermiş oluruz.