Avcı'nın kadro tercihini sonuç üzerinden eleştirmek hakkaniyetli olmaz. Lâkin, bu maçı çıkış maçı olarak gördüğünü hafta içi çalışma ve uygulamaları ile ilan etmiş, tribünleri neredeyse bedava bilet ile ( 1 lira, bedava yasak malum) kendi tarihinin en yüksek seyirci sayısı ile doldurmuş, sistemin tüm gücünü arkasına alarak maça çıkması kesin rakibe karşı, 
Henüz hazır olmayan Bakasetas'ı Hamsik'in yanına atmak,
Sağ ve sol bekleri  "çakma"lardan oluşturmak,
Oyunun boyunu 60 metrelere uzatmak,
oyun başladıktan sonra berbat performanslara seyirci olmak  ve müdahalede çok geç kalmak maalesef gecenin iz bırakan taktik/takım/hoca yanlışları oldu.
@
Ne olabilirdi sorusuna gelince;

-Düzelmiş Peres'i kendi yerinde oynatarak en azından kanatlardan biri orjinal olabilir, sol bek te Denswil'le başlanabilir, formda Dorukhan da orta sahada akternatif olarak denenebilirdi. TS tarihinde bir örneği daha var mıdır bilmiyorum ama, TS' nin sol beki maçı tek bir orta yapmadan bitirdi.

-Baka kulübede tutularak siopis-berat- dorukhan üçlüsünden ikisi  hamşik'in arkasına konarak , çok muhtemel  Antalya baskısı en baştan kırılabilirdi. Maalesef Abdullah hoca bu hamleyi yapmadı veya yapamadı ve önce oyunu sonra da skoru verdi.

-Son lig maçında zorunluluktan oyuna giren Koita, beğeni toplayan bir performans koymuş ve dikkatleri çekmişti. Kötü gününde rekor top kaybıyla oynayan Cornellius'un yerine Koita'yı almak için takımın bağıra bağıra gelen golü yemesini beklemek de tercih hatasıydı ve bu da hocaya yazar.

Ve fakat;

Her tv yayınında futbolun bir oyun olduğunu ve yenilgilerin de olacağını, ama Trabzon takımının oyuncu grubu ve teknik kadrosu ile güven verdiğini, yenilgi olsa bile tökezlemeden yoluna devam edeceğini söyleyegeldim. 

Nitekim, Avcı'nın maç sonu konuşmasındaki duruşu ve meseleyi/yenilgiyi algılayış şekli de bu düşüncemi destekledi. Bana göre hoca da hem kendi hatalarının hem de oyuncu/mevki performans düşüklüklerinin nedenlerinin farkında. 

Ezcümle;

Süreci uzadıkça gerilimi artan ve gerçeklik zemininde hiçbir anlamı olmayan namağlup stresinin sona ermesini bile bir kazanım olarak görüp, takıma ve hocaya güven duygusunu vermek şart. Bunun ilk adımı da Hatay maçında tribünleri tam kapasite doldurmak olacaktır. Kaldı ki, yazalım burada dursun, bu bir oyun, sinsi bir hakem, sakatlıklar, kötü günler vesaire bir araya gelir yine puan kaybı yaşanabilir, ama şuna eminiz ki bu takımın toplam kalitesi bu ligi şampiyon bitirmeye yeter de artar, yeter ki bu kalite dogru yönetilsin, camia takıma ve hocaya gönülden desteğe devam etsin.

Antalya bu sezonun nazar boncuğu olsun.