İNSAN NE ZAMAN YAŞLANIR…

Yaşlanmanın her ne kadar fiziki tavır ve davranışlarımıza yansıyan bir yavaşlık ve ağırlık etkisi olsa da…  Yaş almak ile yaşlanmanın aynı şeyler olmadığını ve yaşlanmanın fiziki yaşımızla doğrudan bir alakası olmadığını hatırlatarak…
Yaşımız çok genç ya da ne kadar ilerlemiş olursa olsun; kendimizle yüzleşmekten, kendimizi eleştirmekten, kendimizi ve yaşamı büyük bir ciddiyetle alaya almaktan, hoş görülü olmaktan… Hatırlamaktan, okumaktan, yazmaktan, yürümekten, spordan, her hangi bir uğraş ve keşfetme arzusundan, meraktan, yeni yerler ve insanlar tanımaktan, siyasetten, sanattan, güzellikten, insanları sevmekten, gülmekten ve aşktan vazgeçtiğimiz an yaşlandığımız anın kendisidir.

Bin bir gerekçeyle yaşama karşı umutsuzluk beslemek, aklımızı ve yüreğimizi negatif (olumsuz) enerjiyle beslemek, hayata ve insanlara karşı güvensiz ve olumsuz bakmak, tutum ve davranışlarımızda inatçı, agresif (saldırgan) ve aksi olmak… Yaşamın dayattığı zorluklar karşısında pes etmek, yenilgiyi kabullenmek, mücadeleci ruhumuzu kaybetmek, bıkkınlık, yaşanan dünya ve insanlık hallerine, siyasal gelişmelere karşı duyarsızlık, her gün aynı yolu yürümek… Kendi tavır ve davranışlarımızı her gün tekrar ve taklit etmek, her gün aynı insanlar ve aynı sohbetlerle ömür tüketmek, kalabalıklar içinde yalnızlaşmak, değişime, dönüşüme ve yeni insan ilişkilerine kapıları sıkıca kapatmak… Her günümüzü programlanmış bir robot gibi hep aynı biçimde yaşamak, farklı yaşam alanlarına ve yeni ilişkilere izin vermeyecek bir biçimde hepimizi teslim alan, üstelik bile isteye kendi ellerimizle ördüğümüz ve hep birlikte içine hapsolduğumuz, rıza gösterdiğimiz ve yaşamaya razı olduğumuz rutin alışkanlıklarda ısrar etmek; asıl yaşlılık işte budur.

Yaşama karşı sevgi, umut, direnç ve değişimde kalmak dileğiyle… Yaş alalım ama genç kalalım…

14 Haziran 2023/ Savaş KARADUMAN