“Futbolun Psikiyatrisi” adlı geniş bir inceleme kitabı yayımlamıştım 2005 yılında. Şimdiye dek 40 kadar bilimsel yayında referans gösterildi. Oradaki tezlerimden biri şuydu: Hakemler (ve tabii onların üstündeki yöneticiler) futboldaki adaletsizliği oluşturmak için varlar. Ne kadar ileri teknoloji kullanılırsa kullanılsın hakemlere yardım için, sonuç yine değişmiyor. Yapay zeka devreye girse hakemlerin yerine, oraya yine insan parmağı sokulur, o zekayı taraflı hale getirir.

Bu hep böyleydi. Fakat Adalet ve Kalkınma Partisi iktidarı altında adaletsizlik daha istikrarlı hale geldi, bir umut ışığı da kalmadı. Ne var ki konu takım taraftarlığı olunca iktidar yanlıları ile muhalefet yanlılarının bir farkı kalmıyor. Medya iktidar ve muhalefet yandaşlarıyla aynı sahtekarlık yarışı içinde. Aslında tüm alanlarda bu böyle. Ve siyaset için anlatmak istediğimiz de bu. Eğer konu doğrudan çıkar ise insanlar arasında en tabandan en tepeye iktidar muhalefet ayrımı kalmıyor. Siyaset tiyatrosunda hemen herkes birbirine en keskin karşıt güya…
Ancak hemen herkes aynı menfaat partisinin üyesi…